Tears Of The Broken Lady

The Legal Cheater.

"Everly, ano ba?!" Sigaw nya habang naka tingin sakin nang masama.

"S-sorry sa susunod—" hindi ko natapos ang sasabihin ko nang sumigaw sya.

"Lintek na sorry yan! Anong susunod susunod!? Lagi kanalang palpak!" Sigaw nya saka umalis sa hapag.

Nang lulumo akong tumingin sa niluto kong isda, medyo na sunog kasi ito dahil nag lalaba ako... Hindi ko namalayan na nasunog na pala yung niluto ko.

Dalawang taon na kame nag sasama ni jomar he is the CEO of one of the popular company here in the philippines.

Nakilala ko sya nang pumunta sya sa cafe na pinagtatrabahuhan ko, hindi sya ganto date...

Mabait sya at pala ngiti, mapag mahal din sya at sweet.

Pinakasalan ko sya kahit na natatakot ako, na baka iwan nya ko o baka lokohin nya lang ako...

Hindi ko naman alam na mag kakatotoo lahat nang naiisip ko.

One year and a half pag katapos nang kasal namin lagi na syang nauwi nang hating gabi.

Laging na lasing.

At laging galit saken.

Hindi ko alam kung bakit.

Nagulat nalang ako isang araw nang may dalin syang babae sa bahay at pinakilala saken na ang babaing iyon nadaw ang gusto at mahal nya.

Sobra akong nagulat...

Sobra akong nasaktan nang panahon na yon.

Parang gusto ko nalang na mamatay at hindi na mabuhay pa.

Umalis ako sa bahay non at pilit syang kinalimutan pero, tanga talaga ako at bulag sa pag mamahal ko sakanya.

Bumalik ako sakanya, kahit ayaw nya na sakin... Paulit ulit nyang sinasabi sakin na wala nadaw akong kwenta sakanya, pero tiniis ko yun.

Nag makaawa ako sakanya na wag nya akong iwan, at sinabi ko ding lahat gagawin ko...

Lahat lahat...

At doon napapapayag ko sya, pero sa isang kondisyon.

Makakasama ko ang babae nya sa iisang bahay. Kaming tatlo...

Pumayag ako.

Tanga e.

Bulag..

Bobo.

Nagising ako sa diwa nang marinig ang boses ni jomar "alis nako." Daredaretsyo itong nag lakad at lumabas nang bahay.

Mamayang gabe pupunta na iyon sa kabilang bahay, kung saan nandun ang pangalawa nyang asawa.

Nag hiwalay na kami nang bahay dahil ayaw daw ako makita nang asawa nya sa iisang bahay.

Kaya ngayon ako nalang mag isa.

Kaya kusang tumulo ang luha ko habang naka tingin sa kawalan.

Laging ganito ang routine nang buhay ko.

At siguro hangang sa mamatay ako ganito paden.

Iniisip ko kung magiging masaya bako mamatay o malungkot?

Hindi ko naman kase kayang magalit kahit kanino e.

Tipid akong ngumiti.

Nagulat ako nang biglang tumunog ang cellphone ko, napa ngiti ako nang makitang si yesha ang tumawag.

"Hello?" Mabilis na sagot ko.

"Hello! Punta ka sa bahay! Umuwi na si mica galing america! Tara! May paparty ang madam!" Masiglang bungad sakin neto.