Tuzak

zehir gibi hayatin gercekleri

     Bazen  hayatin  gercegini anlamayiz bazen gercekler tum ciplakligiyla masum gelirken  hayata karsi geliriz insan elinde varken anlamazmis degerini ,kaybedince anlarmis kiymetini. En basindan bilmek gerek oysaki ne oldugumizu ne olacagimizi ve nasil olacagimizi on gormek lazim bazen hayatta sevdigimizi  kaybetmeden de anliyabiliyormusuz . Sevgisiz dunyaya geldigin zaman ilk aci cekersin sonra aci cektirirsin peki ama sevgisiz buyuturken istenilen bu degil miydi . Peki bir kez olsun acinin tadina muhtac olmasak . Bazen  hayatin aci tadiyla ,tatli tarafiyla deger kazandirsak . Sadece biraz ben hayatin hep aci yuzu ile karsilasmistim . Hayatimizda kimi seversek sevelim hic birisi gercek degil biz o gercek olmayini severiz kaybedince uzuluruz peki ama o varken niye oyle olmaz . Onlar olmadiginda aldiginiz her bir nefes tanesine zehir solursunuz vucuda yayilan oksijenin her bir zerresine cam parcalari ile batar sanki icini acmis keserek icine ates surmek gibiydi onlarin yoklugu .Onlar bir yana bazen, bazen ben bir yana benim ne annem ne ablam ne de ikiz kardesim simdi varlar. Hep bir dusunurum ben bunu mu hakediyorum yoksa bununla mi insan oluyorum diye .Psikologumun dedigine gore hic duzelmiyecekmis durumum yasadiklarim agirmis . Bazen cok iyi gibi olup aslinda iyi veya motiviyasyonlu olmamamin sebebi olumcul bir tehdit olmammis . Sunu soyleyebilirim ne onlar öldü ne  de ben iyi oldum onlar öldürüldü . Dusmanimdi her zaman kiskanclik beni her zaman kiskanan olmustu elbet herkesin vardir ama benim yasadiklarimi bir bilseler benden uzak dururlar .Ben uzak durulacak bir tuzagim insanliga karsi. Her gulumsegisim altinda bir uyari bir tehtid vardir. Her insan ozeldir ama beni ozel yapanlar yok artik yikilmisim. Her zaman ki gibi sabahlari kalkip kendim kahvalti yapmaktan nefret ediyorum  . Babamla yasiyorum ama onlar olmadigini fark ettigimiz gun babam bazen benden gizli agliyor ama ben goruyorum bende  o her agladikca bende  agliyorum ama onun karsisina boyle cikmamak icin az aglayip icime atiyorum . Zaten bazenleri isteksizce kafayi yemek iyi geliyor . Babam kahvaltisini coktan yapmis yoksa birlikte yerdik. Erken cikmak zorunda bende kahvaltimi yapip hazirlandim . Kapinin onunde servisi bekliyorum  . Ama cidden hava cok soguk . Arabalarin gectigi yone bakarken kopegin karsidan karsiya gececegini gordum .Kopege yardim etmeye karar verdim . Yanina yavas yavas gidiyordum kopek hizlica yola atladi ne yapacagimi bilmeden ,dusunmeden ben de yola atladim . Ne oldugunu anlamadan birisi beni arabanin onunden cekti. Kim diye bakamadan kopegi de alip kacti bu daneydi zaten 1haftaya kalmadan tasinacagiz burdan ama en azindan kimin oldugunu gorseydim tesekkur etseydim ama neden kopegi alip kacti ki hic mantikli degil. Ama en azindan montunu ve ayakkabilarini gordum cidden farkli bir tarz hatta hayatimda oyle bir giyim gormedim diyebilirim. Bir daha gorsem tanirim herhalde. Neyse servis geldi ama bugun kendimde degilim uzerimde bir agirlik var .Aslinda sabahtan beri kendime kiziyorum beni ele geciren ruhum keske bilmedigim kisinin beni kurtarmamasini ve kopegin aci cekmesini istiyor . Biliyorum olaya karsi tepkisiz ve saskin kalmadigim icin belki de yasadiklarimin cokuntusuydu bu uzerimde ki agirlik .Anormalin altinda acayip halsiz hissediyorum kendimi. Yanimda ece nin oldugunu bile farkedemedim o kadar kotuyum cunku bu kiz bir konustu mu susmayi bilmeyen bir insanoglu . Ama konusucak ve en onemlisi dinleyecek kadar gucum yok .

     -  ECE: kizim hic iyi gorunmuyorsun 
     -    Ece
      dememe kalmadan burnumdan aniden kan akmaya basladi. Kan aktikca sanki olecek kadar halsizlesiyorum . Tam tekrar konusmaya calisicaktim burnumdan daha cok kan akti. Kan aktikca kotu olan ben daha beter oldum ve gerisi karanlik...

       Karanlik bazen bize o kadar seyi anlatir ki . Aslinda gunyuzune cikmayanlar cikar, yeraltinda kalan gercek ve yalanlar birbirini besleyerek kendini belli ederler. Ne insanlarin takinmis oldugu binbir maske ne de  insanlarin sahte takintisi olan tum  gercekleriyle  yalanlari . Hepsi yalin haliyle binbir masalin icine katilmis ciplak kalan ve hircin bir denizin her bir dalgasiydi karanlik.Onlarca balik kiyiya vurmustu sanki bu dunyanin sadece dunya sifatinda  bir sinav oldugunu farkedenlerin sonu ile bitmisti belki ama geriye kalanlar ve gidenler o metalik bircok izleri tatmisti . Herkesin sonu olabilir ölüm ama herkesin sonu oldugu gibi herkesin gercek hayata zeminidir aslinda. Bizim o kucumsedigimiz gercekler , alay tohumlariyla besleyip buyutulendi onlara gore . Ama yasamak istiyor isek sevdiklerimize bir pusu dusmanlarimiza TUZAK kurmak zorundayiz evet ama bu dunyanin gercek olmayip asil gercegin ne oldugunu unutmamak lazim . Sadece dozunu ayarlayip yeri geldi mi guvenilir sevgi dolu sakaci yari geldi kotu olmak zorundayiz. Cunku hicbir insan mukummel degil . Mukemmel olmaya calisirsak eger hayattaki amacimizi unuturuz o yuzden yapmsk mecburiyetindeyiz. Evet biliyorum hayat gercekleriyle TUZAKTIR  VE KAPANA KISILANLARLA PUSUDUR.

        ARKADASLAR UMARIM BEGENMISSINIZDIR .