Paris Cauldron: The Origin [COMPLETED]

CHAPTER 1

"MANANG Haning, nakahanda na ba ang mga gamit ko?"

Aalis si Paris patungong Palawan matapos mag-desisyon na ngayon ang araw na muli niyang tatangkaing pumunta roon. Sana naman ngayon ay matuloy na.

"Oo, Señorito." Sagot ni Manang Honey.

Napangiti si Paris at hindi mapigilan ang saya sa dibdib. "Good. Sige na, manang Haning, remove your disgusting face on my sight."

Tumawa lang si manang Honey sa alaga nito. Sanay na siya sa ugali nito. Hindi pa yata niya ito nakakausap nang walang kalokohang sinasabe. "Masusunod, Señorito." Ani manang Honey.

Aalis na sana siya nang tawagin siyang muli nito.

"Siya nga pala, Manang Haning,"

"Señorito?" humarap siyang muli dito.

Kinuha nito ang pitaka sa may bulsa nito, saka kumuha ng sampong libo inilagay sa palad niya.

Nanlaki ang mga mata ni Manang Honey. "Señorito. . ."

"Accept that or I'll fire you. That's a gift from me."

Natuwa naman si manang Honey sa sinabe nito. Sa tagal niyang nasa mansion ng mga Cauldron, ay paniguradong hindi na siya nito paaalisin dito, maliban kung siya mismo ang aalis.

Maaaring may kagaspangan ang ugali ni Señorito Paris, ngunit iniisip ni Manang Honey na self defense lang ito ng binata dahil palagi itong malungkot nang dahil palaging wala ang ina nito.

Wala na ang ama nito, pumanaw na anim na taon na ang nakalipas. At ang pagiging magaspang ang ugali lang ang paraan nito upang hindi siya matawag na mahina ng iba. At itago na rin ang lungkot sa kalooban.

"Salamat, Señorito." Nakangiting sabe ni Manang Honey saka ibinulsa ang pera. Tumango lang ito.

Tumalikod si manang Honey at aalis na sanang muli, ngunit tinawag ulit siya nito.

"By the way, Manang Haning..."

"Señorito?" Humarap siyang muli.

Tumikhim ito saka sumeryoso. "You look aswang today."

Matapos nitong manlait ay tumalikod na ito sa kanya saka pumihit paalis.

Pigil na matawa ni manang Honey habang tinutungo ang kusina. Kahit kailan talaga! Hindi magiging si Señorito Paris Cauldron iyun kapag hindi ito nanlait.

"Manang Honey! Saan si Señorito Paris?" Tanong ni Limar, hardenero sa mansiyon, nang nasa kusina na Manang Honey.

"Nasa kwarto niya, bakit?" Kinuha ni Manang Honey ang pistil na nakalagay sa mesa saka kumuha ng baso, saka siya nagbuhos ng inumin. Aktong iinom na siya ng magsalita ang hardenero.

"Pinapasabe ni Ellias na parating si Señorita Laura—"

Naibuga ni Manang Honey ang tubig na ininom nito kaya dumiretso ito sa mukha ni Limar. Napangiwi si Limar at pinunasan ang mukha.

"Hala pasensya na—" Sinubukan niya itong tulungan sa paglilinis ng mukha ngunit hinawi lang siya nito.

"Okay lang ako." Saka ito ngumiti ng pilit sa kanya.

"Pasensya na, ha, nagulat lang talaga ako. Hindi ko kase alam na ngayon ang dating ni Señorita."

"Hindi na dapat kayo magulat," Sabe nito habang pinupunasan ang mukhang nabasa. "Palagi namang ganun si Señorita, susulpot bigla."