Chapter 1

145 1 0
                                    

Warning:Meron po kayo hindi inaasahng pangyayari like kissing na ayaw ng magulang.PEACE!

Vote and comment!

Chapter1 : Accident

Will's Point of View

Super ganda ng umaga ko ngayun nakasa ko matulog si Beth, Ano kaya rin ang reaction nya?

"Beth masaya kaba ngayon?"tanong ko."

"Oo naman!"

Shempre magkasama kami ano pa ba magiging reaction nya ehh ang sarap ng tulog namin,buti pa tumayo na ako

Ako na nga nag luluto.Haytssss

"Beth mag luluto lng ako ng umagahan natin."will

Ako na nga mag luluto kahit hindi ako marunong,magiging practice ko nlg to

"Ouch!"will

Ang reaction ko nang natalsikan ako ng mainit na mantika hindi nlg ako maglukuto gagawa nlg ako ng sandwich, kahit hindi nlg ako matuto mag luto mahirap pala.

"Ohh bat d ka nag luto?"tanong ni beth

"Gagawa nalang ako ng sandwich"will

Mahihirapan lng ako tsaka malalate nanaman ako,mabibigyan nanaman ako ng punishment.

"Beth!"

Tinawag ko sya para kainin yung ginawa kong sandwich gumawa ren ako ng tea para sakanya.

Dali dali akong pumunta sa shower room para maligo, Dahil sa pag mamadali ko, nakalimutan kona na naiwan ko pala ang aking towel.haytss

"Beth!!" Pakikuha yung towel"sigaw ko.

"Oh ayan! iiwan mopa d kona kukunin"naiinis niyang sagot pero cute.

"Thank you!"will.


Galit ba siya?kung galit siya ang cute nya pala may pag ka maldita ren sya kaya nahihirapan akong biruin sya.

Maliligo na nga ako rami ko pang dada,malalate nanaman ako,dalidali akong naligo hindi na ako nag shampoo,dali dali akong pumunta sa kuwarto para mag palit.

"Una na ako babe"bangit ko bago umalis

Habang nag lalakad ako sa hallway napansin kona umuulan,pano na to mas mahihirapan akong sumakay,nakarating na ako sa elevator pero antagal,antagal mag open,dumaan na lamang ako sa hagdan pag ka baba ko ay agad akong tumawag ng masasakyan.

Taxi! Taxi! Taxi!

Pano na to wala akong masasakyan
Tumatawag na ang boss ko!

PhoneCall:Boss:"bilisan mo late ka nanaman hindi mopa na pasa yung pina pagawa ko!"

Galit nanaman sya
"Haysss"late na ako

"Opo! Opo!"

Takoy na takot kong sagot.
Pano na yan!
Nag patuloy na lamang ako sa store kung saan ako bibili ng payong.

Nag madali akong tumawid sa sa daan sa kalagitnaan ng ulan.Hindi ko napansin ang papasalubong na motorbike,hindi na ito naka preno dahil mabasa yung daan.At hindi ko yun inaasahan baka malas lang talaga ako nun.

Nakagising nalang ako sa hospital na hindi ko maigalaw ang aking katawan,nandun narin sina mama at papa na alalan alala sa nangyari.

"Anak ano ba ang nangyari?"

Nag aalalang tanong saakin ni mama,inaalala ko iyon pero ang last na alam ko ay tumawag ang boss ko.
At wala na ako maalala.

"H-hindi kopo alam!"sagot ko

"Ma ano poba ang sakit ko bakit himdi kopo maigalaw ang katawan ko?"tanong ko kay mama

Hindi sinagot ni mama ang tanong ko kaya hindi kona inulet baka mag alala lang ako.

"Ma? Asan po si beth?"tanong ko

Pagka tanong ko ay nakalabas na pala sila.habang iniisip ko ang nangyare dumating ang mga kaibigan ko na si brent at Xavier,nabalitaan nila ang nangyari saakin.

"Kumusta ka?"tanong nila

Hindi nalang ako sumagot sa kanila dahil malalim ang aking iniisip,hindi ko rin naman ma igalaw itong leeg ko
Kaya hindi ko nlg sila pinansin.

Meron silang dalang prutas na kakainin ko

"Cgeh!mauna na kami"ang bangit nila

Hindi parin ako sumagot sa kanila
Dahil hindi ko kayang makita sila

Papaloob na si mama at naisip ko ulet na tanongin kung ano talaga ang sakit ko.pero naisip kong pag naka uwi nalang saka ko na tanongin.

Naghintay nalang ako para umuwi
Nakinig nlg ako ng music para malibang ako
Hindi ko pa pala nasabi na mahilig akong makinig ng music
Mahilig rin akong manood ng films.

Nag dasal na lamang ako para ma ibsan ang pag alala ko

Narinig ni mama ang pag dadasal ko at sinabayan nya ako tuwang tuwa ako noon.

"Thank you po"

Ito lamang ang aking nabangit habang sinasabayan ng pag iyak,hindi ko akalain na Mag kakaganito ako

Nag pasalamat nalang ako at nag dasal muli.hihintayin ko nlg na ako ay maka uwi para doon kona tanungin ang sakit ko.

Buti nalang may tumulong saakin kungdi wala na ako ngayun.pano ko kaya pasasalamatan siya.Ipag dasal ko nalang muna sya at pag may pag kakataon na magkita kami doon ko na siya pasasalamatan.

Mabuti pang mag pahinga muna ako para mainsan ang aking iniisip.

Gusto ko sana lumingon kung sino ang papunta dtto pero hindi ko kaya
Napansin ko na si beth pala yun.

"Oh!ikaw pala yan"

Masungit kong sambit sa kanya
Papaano kase hindi man lang ako dinalaw ng maaga I HATE YOU!!

"Sorry late ako"beth

Hindi ko nalang sya pinansin dahil naiinis talaga ako sa kanya.hindi ko na kaya.Mabuti nang mag hiwalay nalang kami kaysa mahirapan pa ako.

"Maghiwalay na tayo"

"Wag naman"natatakot nyang sabi

Naka pasya na ako madali lang naman ako kausap."WHEN I SAID IT,I DO IT"
Hindi ko nalang sya papansinin. Makikinig nlg ako ng classic na music.

"Go out!!"galit kong sambit

Hindi ko na kinaya mas lalo lang ako ma iistress sa nangyayari.Mabuti pang ipikit ko nalang ang aking mata.

Haytsssss....







VN:Practice pa ako
Thank you!

ME BEFORE YOU Where stories live. Discover now