am 01:27 ¦ jaeyong

sıfır

    Hızla daldık nehrin sularına. Gerçek bir yarıştaymışızcasına savuruyorduk kulaçlarımızı. Suyun berraklığında kayboluyorduk. Şimdi üç kişi olmuştuk. Dalgalar da katılmıştı bu şevkli yarışa. Doyoung her kulaçta bana daha çok yaklaşıyor, adeta gölgem gibi beni takip ediyordu.O yaklaştıkça daha da büyüyordu kulaçlarım. Nefes alırken Doyoung'un kollarını görmüyordum artık. Galip geldiğimi düşünüyordum bu da daha büyük bir iştahla yüzmemi sağlıyordu.Yüzüyordum, dalgaları dövercesine yüzüyordum. Güçlüydüm, yenmiştim Doyoung'u. İşte bu tüm yorgunluğumu unutturuyordu.Sanki su utanç verici günlerin lekesini bedenimden çıkarıyordu da bu lekeleri silmek için çıkarmıyordum başımı sudan.Oysa su, nefes aldığım sürece yakasından kurtulamayacağım bir azabı işliyordu vicdanıma.