yıldızları yakalamak

karanlık boyamış yüzümüzü, yalvarırım kırılmasın o güzel tırnakların.

Cezaydı bu, yanan ateşti, aynı zamanda ödüldü. Huang Renjun'i sevmek cennetti, kopan kanatları olmasaydı eğer. Lee Jeno, aşık olmuştu, tüyleri dökülüp yok olmuştu her seferinde. Cennetten düşmüştü yeryüzüne, sevdiği adamı bulmak için.

Huang Renjun her gün rüyasında gördüğü adamı arıyordu sokak sokak. Her gün rüyasında onu seven, öpen, saçlarını okşayan güzeller güzeli adamı. Tırnaklarını öpüyordu o adam, "Aman," diyordu. "Dikkat et kırılmasın tırnakların, dayanamam senin üzüntüne." Sonra yok olup gidiyordu o adam. Ismini, nerede yaşadığını hiçbir şeyi bilmiyordu. Tek hatırladığı rüya gibi kondurduğu öpücüklerdi. Bir gece o öpücükler gerçek olsun diye dua ediyordu. Gelsin istiyordu.

Bir eylül akşamı küçük olanın duaları kabul oldu, Jeno o uyurken indi odasına, kömür karası saçlarını sevdi ve tıpkı rüyada öptüğü gibi öptü dudaklarını.

Huang Renjun uyanmadı ama Lee Jeno cennete bir daha giremedi.

[ Lee Jeno X Huang Renjun ]