texting with my..... crush???

#12

Ξυπνάω με έναν τρομερό πονοκέφαλο και ενα βάρος στο στήθος μου, δοκίμασα να κουνηθώ Αλλα δεν μπόρεσα, το μόνο που μπόρεσα και εκανα οταν να κουνήσω το κεφάλι μου και να δω έναν κοιμισμένο Αντρέα να ειναι πάνω στην κοιλιά μου έχοντας αγκαλιά την μέση μου. Καθώς προσπάθησα να κουνηθώ και σηκωθώ χωρίς να τον ξυπνήσω απέτυχα παντελώς γιατί με κατάλαβε.

Αντ- που πας? Με ρωτάω
Αν- πρέπει να πάω σπίτι Αντρέα. Του λεω
Αντ-περίμενε να ντυθώ και να σε πάω
Αν- και με τα 'πτώματα' κάτω στο σαλόνι τι θα κάνεις ?
Αντ- θα φύγουν ετσι κάνουν πάντα απλα περίμενε να ντυθώ να σε πάω δεν μπορώ να σε αφήσω να πας έτσι έξω.
Αν-εντάξει.

Περίμενα κάτω στο σαλόνι στο καναπέ. Βασικά όπου μπορούσα να κάτσω γτ ήταν ή όλα πιασμένα με μεθυσμένους εφήβους ή λερωμένο με κάποιο ποτό ή τσιγάρα.

Μετα από κανα 10λεπτό ήρθε . Πήρε τα κλειδιά του αυτοκινήτου .

Μπήκαμε Μέσα στο αμάξι και άρχισε  να οδηγάει. Οσο οδηγούσε έριχνε κλέφτες ματιές για να δει αν ειμαι Καλα.  Η ώρα πέρασε γρήγορα μέχρι το σπίτι μου.

Σταματάει μπροστά , κλείνει την μηχανή και με κοιτάζει

Αντ- φτάσαμε
Αν-ναι το ειδα. Ώρα να φεύγω

Έγνεψε καταφατικά και άνοιξε τις ασφάλειες για να φύγω. Καθώς παω να φύγω με πιάνει απο το χέρι και με παίρνει αγκαλιά και μου δίνει ενα φιλί στα χείλια τοσο γλυκά μου δεν ήθελα να σταματήσουμε.

Σταματάμε και ανοίγω την πόρτα και φεύγω. Πάω σπίτι δεν ηταν κάνεις εδώ. Ευτυχώς δν ηταν κάνεις εκεί Δεν είχα όρεξη για ανάκριση. Ουφ τι μέρα και σήμερα.

_______________________________________
Αυτο ηταν το κεφάλαιο για σήμερα.
Συγγνώμη που άργησα η αλήθεια είναι οτι δεν έχει τι να γράψω σαν συνέχεια.