Kaldırımlar yalnızlık kokuyor
Benim gibi yaynız
Bazen hüzün dolu
Bazen yağmurlu
Yükünden başını kaldırmaz
Yüzünden eyvallah tebessümü
Boşalır derdini bir vakit
Serilir yollara
Ezip geçer zaman
Zamanın içinde
Sisli bir duman
Sabret ey canan
Bunlar da geçer diyorsun
Geçmeyen içimdeki sen
Unutamadığım
Unutulduğum bu zaman
Heyhat!
Neden sızlar canım
Bir ölüyüm
Öyle bir sönmüşüm
Geceler kadar karanlığım
Bulamazsın beni
Kaldırımlar yetim
Kaldırımlar sersefil
Nedir ki niyetin
Öldürmek mi
Ölüyüm sevdiğim
Kaldırımlar benim
Yalnız, yapayalnızım....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İSTANBUL GÖZLÜM
RomansKaranlık çöktü odama Kör bir yalnızlıkla Bir acı var sol yanımda Tarifi imkansız bir şey Karmaşık duygular içindeyim Bazen ıssız bir limanda Bazen kırık aynalarda Bazen kolların arasında Dedim ya karışığım bu gece Kaldıramıyorum başımı ağrıd...
