Love is scary:it changes; it can go away. That's part of the risk.
-To all the boys i'd loved before.
I woke up seven o' clock in the morning. Tulog pa rin si wyatt, malakas pa nga siyang humihilik. Lumabas muna ako para magkape, kung meron mang kape dito. I saw kier outside of their hotel room, nakasandal ito sa pader habang nakapikit.
Tumikhim ako. Nang magmulat siya ng mata ay ngumiti ako, siguro may tartar pa ako. Who cares! "Hey! Good Morning" bati ko sa kanya.
He smile "Good morning" lumalabas ang dimple nito sa pisngi kapag ngumingiti. "Where are you going?," He ask.
"Maghahanap ng kape" i chuckled.
"Tamang-tama magkakape rin ako, pasabay. If you don't mind?" I chuckled again.
"It's just fine, mga tulog mantika naman ang mga yon siguro ayos lang na magkape muna" i added.
We headed to the cafeteria near the hotel. Sakto dahil may kapeng barako pala rito. Bumili na rin ako ng churos, dahil mabait si kier bumili na siya ng kape para sa iba naming kasamahan. Ang sabi niya sa akin ay sa van na lang daw kami mag-almusal, dahil dadaan pa naman kami sa munisipyo ng bayang ito para makapagpapirma ng permit sa pagtitrail.
"Do you mind if i ask you?" He said while chewing his churos.
"Fire away"
"Is it a real deal between you and my cousin?" Hindi siya nakatingin sa akin, sumisimsim siya ng kape.
"I don't know either" it was a safe answer, hindi ko inamin pero hindi ko rin tinanggi.
"Hmmm..." Nanunuri ang mga titg na ibinigay niya sa akin.
Naningkit ang kanyang mata, para bang hindi sumang-ayon sa sinabi ko.
"You're too transparent Mon. Hide that before he knew what's the inside" Ang mga palad niya ay inilagay niya sa kaliwang dibdib. Parang itinuturo ang puso.
Ako naman ang tumingin sa kanya na naniningkit ang mata.
"You talk like you knew everything huh?" He shrugged his shoulder, magkapatid nga talaga sila ni reigan.
"I can sense it. I knew it since high school" Ano bang meron sa magkapatid na to. Wala atang nagtatagal na sikreto sa mga ito.
"What is it? Sige...Kung alam mo talaga sabihin mo!" Panghahamon ko sa kanya.
"You two are just pretending" He said with a cool voice, so tama talaga ako ng hinala sa magkapatid na uy.
"H-How did you know about it?" I stutter, hindi lang pala isa ang may alam bukod sa amin ni wyatt.
"Simple. I'm not dumb like my cousin" napalunok ako bigla, guilty.
"Does he know about what you feel?" Shet! Eto pa! Ano pang hindi niya alam. Natutop ko na lamang ang bibig, baka kasi maluha lang ako sa katotohanang mas masakit pa sa kasinungalingan.
"Mon. Even if you stay on his side, you can't make him love you" malumanay namang ang pagkakasabi niya ng mga salita pero bakit ang sakit, bakit biglang nahigit ko ang hininga ko. Ba't parang nanlulumo ako at nanlalamig.
"I-I already know that" i stutter in almost whisper voice.
"Guard your heart Mon. There's more of that, if you don't say that to him mas lalo kang masasaktan. Free yourself from the love that unreciprocated." My heart stung. Bakit ba umaasa pa rin ako sa kanya?
Humakbang ako paatras. Pinipilit kong wag na lang pansinin tong nararamdaman ko, ayaw ko siyang iwan dahil may pinagsamahan kami bilang magkaibigan. Lagi ko na lang iniisip kung anong makakapagpasaya sa kanya, ang suportahan siya. Pero paano nama ako, gusto ko na siyang pakawalan kaso kapag niluluwagan ko na ang pagkakahawak sa kanya tsaka naman niya hinihigpitan ang kapit sa akin. I'm totally torn between letting him go and tighten the grip. Sa sobrang frustration na nararamdaman ko, di ko na napigilan ang luha ko. Unti-unting nag-unahang magbagsakan ang mga ito. I clench my fist,
