Can This Be Love? (On-going)

CTBL: PROLOGUE

CTBL

|•|•|•|•|•|

DISCLAIMER!!!

This is a work of fiction, names, characters, businesses, places, events, and incidents are either the products of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead or actual events are purely coincidental.

This story is unedited. It might have typographical and grammatical errors. Please bear with me.

PLAGIARISM IS CRIME!!!!

ALL THE SCENES IN THIS STORY  ARE ALL FROM THE AUTHOR'S IMAGINATION.

-•-•-•-•-•-•-•-•-•-

"Would you rather accept a new person in your life or you will come back to the person who hurt you 5 years ago?"

Ano nga bang mas gugustuhin ko? Bumalik sa taong nakasanayan ko na or kumilala nalang ng panibagong tao?

Pero paano?

Paano kung maulit nanaman yung sakit?

-•-•-•-•-•-•-•-•-•-

"Amanda can you please stop crying? May magagawa ba 'yang pagiyak mo? Sa tingin mo babalik si Lee kapag ngumawa ka riyan?" Sigaw ni Zeira sa akin.

"Zeira, hindi mo ba 'ko nagegets? Ang sakit pa rin e. I love him so much, so can you let me forget Lee just for tonight?" banggit ko kay Zeira habang iniinom ko 'tong Devil Springs Vodka na kanina ko pa iniinom pero hindi ko maubos ubos.

"For the Pete's sake Amanda, it's almost 5 years na mula nung nagbreak kayo. Ilang taon pa ba tayong magba-bar araw araw para makalimutan mo si Lee ha? pati atay ko nadadamay sa pag mo-move on mo e."

"Shut up. Uminom ka nalang"

"Alam mo tama na 'yan halika na iuuwi kita at lagot nanaman ako kay Tita Remy neto tignan mo baka maibangga mo pa yung kotse mo e akina nga yung susi, halika na, halika na tumayo kana riyan" sabay hila sa akin ni Zeira

Wala akong nararamdamang iba ngayon kundi pagkahilo at sakit. Pagkahilo dulot nitong ininom kong alak at sakit dahil nakipagbreak sa akin si Lee, he's my boyfriend for 5 years and to be honest? Hindi pa rin ako okay, masakit pa rin. So funny right? I know, it's almost 5 years ago when he left but it seems like it just happened yesterday.

"Aaahhhh, HELP!" Sigaw ni Zeira dahil hindi ko na kayang tumayo.

"Miss, is your friend okay? It looks like she drink all the alcohols here. Need my help?" hilong hilo na ako at di ko na kaya tumayo pero naririnig ko pa rin ang nangyayari sa paligid at alam ko rin na si Zeira ang kausap ng lalaki na 'to sa harapan namin ngayon.

"Ahm, yes please. My friend is kinda tipsy and I can't carry her anymore, she's so heavy and one more thing, walang magdadrive for her. Can you drive her home please ito yung address niya at susi ng kotse niya, sa may right side naka park yung Porsche Panamera. Thanks " banggit ni Zeira roon sa lalaki kaya napadilat ako bigla.

Seryoso ba siya? Ipapahatid niya ako sa lalaking ngayon niya lang nakilala? Arrrghhh. Hindi ko na nakayanan ang pagkahilo ko kaya nakatulog na ako mula sa pagkakaupo ko sa couch.