Kapıyı annem açtı. Ağlıyordu. Beni görünce hemen sarıldı.
" Tanrım , şükürler olsun burdasın. Çok endişelendim" bedenini benden ayırdı ve beni inceleyerek sordu,
" İyi misin güzel kızım?"
"İyim anne, Taehyung bana yardım etti" diyip arkamı gösterdiğimde oraya baktı ve gülümsemeye çalışarak
" Teşekkürler oğlum. Gel istersen bir şeyler ikram edelim"
"Önemli değil efendim. Ama şimdi eve gitmem gerekiyor. Annemler merak etmesin." Diyerek uzaklaştı. Annem babamı aradı ve eve geldiğimi söyledi. Aradan yarım saat geçti ve babam yeni gelmişti. Yanında polisler vardı. Babam yanıma koşup bana sarıldı.
" Özür dilerim kızım elini bırakmamalıydım"
" Sorun değil babacım bende seni takip etmeliyim."
" Bak kızım şimdi bu abilere ne olduğunu anlat tamam mı?"
" Tamam" dedim ve annemler mutfağa geçti. Bir polis abi ve bir de polis abla geldi.
P" merhaba güzel kız ben polis memuru eun. Şimdi olanları anlatır mısın?" Kafamı salladım ve konuşmaya başladım.
" Babamla beraber alışverişe gitmiştik, çıkışta babam poşetleri taşımak için elimi bıraktı. Bende yandaki çocuklara bakarken babamı kaybettim. Sonra yürümeye başladım ama nereye gittiğimi bulamıyordum. Sonra bir çocuk bana yardım etti ve beni eve getirdi."
P" peki teşekkürler. Bundan sonra daha dikkatli ol ufaklık." Bana ufaklık diyince aklıma Taehyung geldi. Polisler evden çıktığında annemin telefonunu aldım. Taehyung'un telefon numarasını aradım.
Arama
Merhaba Taehyung-şhi ben Ae sook.
Merhaba ae sook.
Nasılsın?
İyim sen ?
Bende iyim.
Bir şey mi oldu?
Hayır hayır.
Ben sadece şey diyecektim.
Yakında okullar açılıyor bildiğin gibi.
Evet
Şey belki beraber gidebiliriz.
Tabi,olur.
Cidden mi?
Evet.
Neyse yarın konuşuruz. Gitmem lazım.
Peki. İyi geceler.
İyi geceler.
Telefonu kapatıp annemlerin yanına indim. Yemek sofrasını hazırlıyorlardı. Bende yardım ettim. Yemek yedik ve erkenden yattım.
