Haters to Lovers

Chapter 1

Kate's POV

Three years later

MY clock strikes 7 when I woke up with a headache.

I just remembered that I didn't take my pills yesterday dahil naubusan na ako. I guess I have to buy again to my constant headache.

Hindi na ito mawala-wala since naaksidente kami ni Mom. Ten years ko na rin itong iniinda-inda at kahit anong mga medications hindi pa rin ito naagapan, kaya stick to painkillers lang ako.

Gusto ko pa sanang matulog, but damn these headaches.

Nakadungaw lang ako sa bintana. The sun was rising as the rays are peeping through the leaves of trees and go straight against my gaze. As I shifted nakita ko ang mga kapitbahay kong nagsisilabasan. Nagchichismisan na rin siguro. Ganito lang siguro sa mga tipikal na mamamayan sa Pilipinas. Chismis pang-agahan na. Meron ding iba nagsisibukasan sa kani kanilang mga tindahan.

Speaking of tindahan I just realized something, it's my turn to open the mart.

"Shit, patay ako ni Auntie nito!" napasabi ko sa sarili habang dali-daling lumabas ng kwarto only wearing my pajamas, and having my morning breath and messy hair.

May mini mart na pinagmamay-ari ni Auntie Hilda. Unlike my father who owned large companies here and abroad from my late grandfather's inheritance, her half-sister only has this mini-mart. Kasi daw anak sa labas si Auntie kaya maliit lang ang nakuha niya mula sa family nila Dad, and she used it to build a simple mini-mart.

She's a good person, siya lang ang nandiyan sa panahong walang-walang ako, lalo na nung pinalayas ako ni Dad 3 years ago.

Pero sana ngayon hindi iyon magagalit sa akin dahil natagal ako sa paggising.

Nang dumating ako sa mini-mart napansin kong nakaopen na pala ang roll-up door, at nakadisplay na ang signboard na open na daw.

Agad na bumugad sa akin si Tita sa kahera habang nagbibilang ng mga money bills. Napatigil lang ako sa cash register while watching her counting.

"Napasarap ang tulog, Kate?" ani Auntie sa akin. "At least man lang kung pupunta ka dito sana hindi ka mukhang napaaway ng limang chismosa sa kapitbahay, at may laway pa ka sa mukha yuck!" pag-iinarte pa ni Auntie.

Napafacepalm ako sa sinabi niya and damn she's right, my laway nga ako sa mukha just crossing my right cheek up to my temple. I just rubbed it multiple times using my hands para matanggal at pahirapan pa kasi nadry na ang laway, kadiri!

"Sorry, auntie. Hindi ko kasi namalayan." pagso-sorry ko pa habang punas-punas ang mukha, checking if meron pa bang mga anu-ano sa mukha. "Thankfully sumakit na naman ang ulo ko kaya naggising ako."

"Anong thankfully? Naubos na naman ang gamot mo?" Pagtatanong pa niya sa akin. "Anyways, I'm glad that you said that. No scary dreams whatsoever?" pagchicheck pa ni Auntie sa akin.