Merhaba, beni bilen ve yeni tanıyan okuyucularım❤❤
Kiraz Çiçeği sadece kaba taslak aklımda olan bir kurguydu. Yazıya dökmediğim için neredeyse unutmak üzere olduğumu fark edince en azından burada giriş yapmak istedim.
Aklımdaki kaba hali bile oldukça eğlenceli bir kurgu. Şimdilik giriş bölümü ile karşınızda. Görüşmek üzere🙌
+++++++++++++++++++++++++++++
Büyük konağın ikinci katından yükselen sesler, alt katta, mutfağın kapısına dizilmiş çalışanlar için tam seyretmelik, eğlenmelik bir olaydı. Olağandı aslında. Bu konakta sessizlik olursa asıl kıyamet yaklaşıyor demekti.
"Ölürüm de izin vermem ana! Yemin ederim gider o kızlarını yolunmuş tavuğa çeviririm, bak bakalım o zaman biri de çıkıp istiyor mu?"
Yaşlı kadın ne yapsa ne etse bilemiyordu. Büyük kızı haklıydı ama küçüklere de kıyamıyordu. "Vallahi sebebim olacaksınız." derken elini göğsüne atıp yalandan koltuğa serildi. "Talipleri çıktı, kızlarda olur dedi. Ben ne yapayım. Öleyim ben, öleyim. Bıktım derdinizden."
Henüz 25' inde olan Kiraz' ın yanakları sinirden adına yakışır şekilde kiraz gibi kızarmıştı. Uzun örgüsünü tutup arkaya savuruken ayağını ahşap zemine vurdu bir kez daha. "Ben anlamam. Nerede görülmüş büyüğü dururken küçüğünün gelin olduğu. Ben ardımdan laf söz ettirmem ana."
Yaşlı kadın numaraya bir son verip hevesle doğruldu yerinden. Kiraz annesinin ne numaracı olduğunu bildiğinden sadece bakıyordu. "Verelim o zaman seni de, görücülerin yüzü aştı."
Kiraz derin bir nefes alıp ardını dönüp gitmek üzere merdivenlere yöneldiğinde, kız kardeşleri onları izledikleri kapı önünden başlarını hemen içeri sokmuşlardı. "Ben diyeceğimi dedim, karışmayın benim işime."
Kiraz ayaklarını ahşap merdivene vura vura inerken mutfağın kapısına dizilen kadınlar birbirine çarpa çarpa içeri kaçıştı. Ablalarının gitmesinin ardından odada volta atan kızlar ise en az onun kadar sinirliydi.
"Gücümün yeteceğini bilsem vallahi ben yolacağım bu ablamı. Evde kalacağım bu gidişle, sevdiğime kavuşamadan kara toparağa yar olacağım."
Derya kardeşi Defne' nin aptal aptal konuşmasına kızıp kafasına vurdu. "Salak salak konuşma, sinirimi senden çıkarmayayım şimdi. Bir yol bulmamız lazım."
Defne yatağa çöküp elini saçlarına daldırdı. "Ne yolu Allah aşkına. Ablamı beğeneni o beğenmez, onun beğendiği... Onun beğendiği yok ki, anca erkek gibi dolaşsın ortada. Bak görürsün, evde kaldık biz."
Derya inatla salladı başını, bir yol mutlaka olmalıydı. "Olmaz, elbet sevecek birini."
"Sevmez o kimseyi. Köyde ona göre adam yok ki."
Derya kardeşinin sürekli olumsuz konuşmasına kızıp eline geçirdiği yastığı onun yüzüne çarptı. "Kız vallahi elimde kalırsın! Sevecek diyorsam sevecek, sevdireceğiz. Benimde adım da Derya ise o Kiraz' ı bu yıl telli duvaklı gelin edeceğim."
++++++++++++++++++++++++++
Fikirleriniz benim için önemli🙏 Giriş bölümünü nasıl buldunuz?
