إِنَّمَا الأَعْمَالُ بِالنِّيَّةِ، وَلِكُلِّ امْرِئٍ مَا نَوَى، فَمَنْ كَانَتْ هِجْرَتُهُ إِلَى اللَّهِ وَرَسُولِهِ فَهِجْرَتُهُ إِلَى اللَّهِ وَرَسُولِهِ، وَمَنْ كَانَتْ هِجْرَتُهُ لدُنْيَا يُصِيبُهَا، أَوِ امْرَأَةٍ يَتَزَوَّجُهَا، فَهِجْرَتُهُ إِلَى مَا هَاجَرَ إِلَيْهِ
[حديثٌ صحيحٌ]
Ömer b. el-Hattâb (r.a.)'ın aktardığına göre,
Rasûlüllah (s.a.s.) şöyle buyurmuştur: "Ameller niyete göredir. Herkes sadece niyetinin karşılığını alır. Kim Allah ve Rasûlü için hicret ederse, hicreti Allah ve Rasûlü'ne olmuştur. Kim de erişeceği bir dünyalık veya evleneceği bir kadından dolayı hicret ederse, hicreti, hicretine sebep olan şeyedir."
Bu hadis-i şerifin söylenmesine şöyle bir olayın sebep olduğu rivayet edilir: Sahabelerden biri,Ümmü Kays adlı bir hanımla evlenmek ister.Fakat o günlerde Ümmü Kays Medine'ye hicret etmeyi düşünmektedir.Kendisiyle evlenmek isteyen sahabeye, niyeti ciddi ise Medine'ye hicret etmeyi ve orada evlenmeyi teklif eder.Mekke'deki kurulu düzenini terk etmeyi henüz düşünmeyen o sahabe Ümmü Kays'la evlenmek arzusuyla Medine'ye hicret etmek zorunda kalır.bu durumu bilen sahabeler Ümmü Kays'ın muhaciri diye takıldıkları o zatın,hicret sevabı kazanıp kazanmadığını tartışmaya başlar.İşte o zaman Peygamberimiz(sav), bu hadis-i şerifle meseleye açıklık getirerek herkesin niyetine göre sevap kazanacağını belirtir.
MUHACİR: Mekke'den Medine'ye hicret eden müslümanlara denir.
KAYNAK:Riyazü's-Salihin cilt-1 (1.Hadis) Tüm ciltlere Diyanet'in sayfasından ulaşabilirsiniz.
