"I'm sorry, Mrs. Smith. But your daughter is in a critical condition. And she's in a coma. Excuse me." Sabi nang doctor sa inang si Mrs. Smith. Napahagulgol na lang sa iyak si Mrs. Smith dahil sa nang-yaring hindi inaasahan.
"Eugene?! Bakit nang-yare to sa anak ko!?" Galit na sambit ni Mrs. Smith
"Love, Ang diyos Lang Ang makakaalam nang naka-tadhana sakanya. Hindi natin hawak Ang buhay nya Kaya Wala na tayong magagawa pa." Malungkot na Ani ni Mr. Smith.
Nakapunta na din Ang mga kapatid nya sa hospital. Ilang buwan na Ang nakalipas Hindi pa nagigising Ang anak ni mrs. Smith. Habang nasa labas Ang iba nandoon naman sa loob Ang lalaking kapatid nyang si Ceiy
"Sister, i-i'm s-sorry. Kung Hindi ka namin pinag-pustahan masaya kapa ngayon. Wala ka sa ospital. Pasensya na ah, galit Lang kase ako sayo noon dahil sa pag-kawala ni Samantha. Uyy, imōto wake up. We're waiting for you." Naiiyak na Ani nang binatang si Ceiy. Pero, nagulat na Lang sya dahil sa pag-galaw nang isang daliri nang kanyang kapatid. Tumawag sya nang doctor pinalabas naman sya Doon.
Ilang minuto Ang nag-daan ay lumabas na Ang doktor.
"It's a bad news family Smith's, only the machine can keep Zin alive......
~To Be Continue...~
AUTHOR NOTE: I'm being honest okey. Sa totoo Lang it's not my hobbies to write. I like singing and dancing. Pero nung na download ko Ang Wattpad nato. Nag-babasa pa Lang ako non eh. After a week nung nabasa ko Ang 'THE FOUR BAD BOY AND ME' I ask my self, Kung susulat bako ganito na agad Ang followers ko? Inisip ko Yun pag-uwi ko sa bahay. And then I realized. I don't need some millions or thousands followers. I need some millions or thousands readers. I don't care, Kung Wala man akong follower's. Sa totoo Lang din, gusto ko mag-kafifiteen or mas mataas pa sa fifteen na followers. Para may makabasa din nang storying pag-hihirapan ko. Actually I don't use laptop, dahil nga ayaw ipahiram nang kuya ko Ang laptop na para naman saaming dalawa. Don't get me wrong I'm just poor. Sakto Lang Ang Kaya namin.
At Ang hirap palang mag-english at Tagalog Noh? Illongo Ang pananalita ko. nasa Bacolod ako. Kaya sorry Kung minsan Mali Ang mga Lugar na ibibigay ko. Nag-tatanong or nag-gGoogle Lang ako TRIM'IES......)
WARNING!
1. Taga Bacolod ko amo na nga Indi ko kabalo mayo mag-tagalog try? Panget ba? Hindi ko ikinakahiya Ang language ko.
2.Minsan Lang ako mag-sorry kapag may Mali ako Kaya..... Lubos-lubusin nyo na!
3. May pagka hambog din pero slight lang.
4. Ayaw ko nang palaging may nag-pupush saakin na 'ud na ate' 'ud po' 'kailan po ud' pag-kayo naging ganyan Hindi ko to itutuloy. Hindi ako masyadong nag-papagod or nag pupuyat dahil baka eyebaginTayo neto. Pero don't call me ate baka mas matanda pa kayo saken. I'm 12 year old palang TRIM'IES Kaya don't call me ate.
5. Wag kayong mag-alala dahil pag natagalan ako nang ud nilulubos lubos ko na. Ginagawa ko na Ang iba pang chapter's at mag-hihintay ulit Kung kelan ako mag-kakaload....
6. Kung matatagalan talaga Ang update ko. Eto Lang Ang masasabe ko. I'm revising my FIRST STORY or I'm playing MOBILE LEGENDS don't get me wrong it's one of my hobbies...
OH! Good bye my TRIM'IES.......
YOU ARE READING
My Meant To Be
Novela JuvenilNOT A DESCRIPTION. Season 1 - MTB (Hindi ko po Alam Kung ilang season po Ang gagawin ko. Pero I hope you'll read my story. VOTING, COMMENTING. not commenting an update okay. Positive comments will do.) Enjoy!