Kissing Cousin

Chapter 9

Biangcha's POV

Weeks later i be so busy and busy and so fucking  busy.

Nagtrabaho ako ng nag trabaho para hindi ko maalala ang nangyari samin ni Marcko.

But lagi na kong nalilipasan ng gutom kung hindi ako dadalhan ng pagkain ni Jakie hindi ko mapapansin na lagpas lunch na.

Lagi nya nga akong pinapagalitan eh pero parang wala lang sakin. I just work hard and hard.Ewan ko pero  naging cold na ang pakikitungo ko sa ibang tao maliban kay Jakie.

Sa bahay ko na rin sya nakatira. Lagi kasi syang nag aalala sakin baka daw hindi ako nakain ng maayos. But he's right kung  hindi nya ko tatawagin hindi ako lalabas  ng kwarto ko.

Kagaya ngayon  busy ako dito sa office ko magkakaron meron na kasi kaming bagong  branch ng restaurant  sa ibang  bansa.Kailangan kong asikasuhin yun baka nga next week kailangan kong pumunta ng ibang bansa eh.

Masaya ako na ang restaurant  na itinayo ng mga magulang ko ay napalago ko na ng maayos.

May kumatok naman sa pinto ng office ko.Pumasok si Jakie na may dalang pagkain. Saka lang ako napatingin sa relo ko.

12:30?Lunch time na naman pala. I wonder why did  people  need to eat?

“Lunch na at alam kong wala ka na namang balak kumain.”

Inilapag nya ang dala nyang pagkain.Tinignan ko naman kung ano yun pero agad bumaligtad ang sikmura ko sa amoy. What the fuck was that smell?

Agad akong tumakbo sa CR saka nagsuka ng nagsuka. When i feel better saka lang ako lumabas. Nakakunot ang noong tinignan ako ni Jakie.

“May sakit ka ba?”

“None. Pero yung amoy ng pagkain ang nakapagpasuka sakin”

Lalong kumunot ang noo nya.

“Anong masama sa adobo?”

Tinignan nya yung pagkain saka inamoy.

“Mabango naman ah”

“I Don't  like that  just buy me another food.cheese burger will do”

Tinanguan nya ko saka umalis ng office ko.

Ewan ko ba kung bakit gusto ko ng cheese burger.

Hindi ko naman  paborito yun.Dumating agad si Jakie na may dalang tatlong  burger. Hindi ko rin alam kung pano ko naubos ang lahat ng yun.

“Ngayon ka lang lumakas kumain ah, araw araw kada dinadalhan kita ng pagkain dalwa hanggang apat na subo  lang naayaw ka na”

“Ewan ko nga eh”

“Siguro dapat araw araw kitang bilhan ng cheese burger para dumami ang kain mo”

Napahagikhik naman  ako sa sinabi nya.

Afternoon comes mas naging busy kami sa Restau. Madaming customers saka may mga nagpapadelivery at take out pa.

Dahil sa ayoko namang  sila lang dun tumulong ako sa pagluluto  but when i smell something  i don't  know. Bigla na namang bumaligtad ang sikmura ko. Nagsuka na naman ako ng nagsuka.

Bumungad sakin ang pag aalalang mukha ni Jakie.

Tatanungin nya sana ako pero bigla akong nawalan ng malay.

I only heard  Jakies  voice asking for help.

o==[]::::::::::::::::>o==[]::::::::::::::::>