THE INNOCENT GIRL

Chapter 1

                          Prologue.

... Kring kring...

Alarm ng cp ko, kahit tagabundok ako ay may cp naman ako, yung Nokia 3310 he he.
Okay na pang text at pantawag, sa kamag anak ko sa maynila.

Matagal na nila ako kinukuha ang kaso ay ayaw ko, gusto ko kasi ng tahimik at masaya na ako dito, masyadong magulo sa maynila at masyadong pulluted ang hangin, dito sa albay ay sariwa pa ang hanging malalanghap mo.

  Haist. Papasok na naman ako, half day lang ako sa school, pangumaga lang ang  klase at sa hapon  ay nagtratrabaho ako sa karenderya kay aling basyang.

Naghanda na ako para sa pag pasok, nagbabaon na ako para tipid kahit tuyo at sardinas okay lang, hindi kasi ako maarte sa pagkain.

Pagkatapos kong ligpitin ang mga kalat, ay deritso na ako sa school.

... Angel's Apostol School...

A/N: walang anghel dito, iyan ay pangalan ng mayari ng paaralan.

Kararating ko lang, tinginan na naman ang mga plastik kong school mate, araw araw na lang at mga kalalakihan grabe kung makatingin.

Hindi naman ako artista para pagkaguluhan. Simple lang ako kung magayos. Dahil  naiilang ako sa nga tingin nila ay nakayuko lang ako habang naglalakad.

Hindi sinsadya ay nakabungo ko yung grupo ni Nicole Jimenez warfreak dahil anak mayaman. Anak ni Don. Rafael at Stella Jiminez. Nagiisang anak kaya spoil brat, trupa niya si Elizabeth Tienco na anak ng pulis spo1. Gabriel Tienco at Juanita. Seathea Mondragon n anak ni Ramon Mondrago at Gabriela Mondragon, anak siya ng mayor.

Silang tatlo ang pinaka iiwasan niya, dahil skolar lang  at wala siya panggastos sa masisira niya kapag nakaharap ito.

"Ano ba iyan, paharang harang ka, bulag kaba?" Ang sabi ni nicole.

Pesti naman kaaga aga panira.

"Mukha ba akong bulag nicole, ikaw yung hindi tumitingin, alam mo na pala na mababanga mo ako, bakit hindi ka umiwas?" Palaban ako kung alam kung sumusubra na sila.

Nagtawanan ang mga nakakakita sa nangyari. Akala mo hindi ako lalaban nagkakamali ka nakakairita yang mukhang hipon mong mukha.

Kulang na sabihin ko iyon sa kanya, buti nakapagtimpi pa ako.

Kaysa patulan ko ay makaalis na nga!

"Kapal ng mukha mo bruha ka, bakit tatalikuran mo ako, kaya mo na bang lumaban ha?" Nang gagalaiting sabi nito

"Wala ako pakialam nicole just leave me alone." Napipikon na sabi ko dahil subrang sura na ako sa attitude nito. Kung anong ganda ay siya naman kina pangit ng ugali nito.

"Hoy bruha, kapal mong sagutin ako dito. Kaya ngayon ay tuturuan na kita nang leksyon." Galit na sabi nito, na para bang handa ng bumuga ng apoy.

Bago pa man ako masabunutan ni nicole, ay naawat na ito ng mga SSG officer.

Aron Nevarez ( president)

"Hoy, kaaga aga nagrarambulan kayo, baka gusto niyo  sa principal office na kayo tumuloy?" Seryusong saad nito samin.

"Sorry po president." Paumanhin ko kay Aron na kahit si Nicole naman talaga ang nag umpisa ng away.

"Siya ang may kasalanan Aron eh."Sabi ni nicole. Ang lakas makapag bintana, ang sarap talaga ipakain kay lolong.

"Just shut up! Wala akong paki alam, kung sino nagsimula ng gulo, fix yourself mukha kang clown!" Nang gigil na saad niyo kay Nicole.

Hahaha puta pahiya si hipon. Ang sarap tawanan, buti nakapag pigil ako.

Nag walk out si hipon.

Sorry kanina pa ako salita ng salita hindi ako nakapag  makilala .

Ako pala si Angela  apostol 18 taong gulang, 4th year at ulila na dahil namatay  ang pamilya ko sa trahedya ng sumabog ang bulkan .

Morena na hangang pwetan ang buhok, medyo singkit at may mga labi na maninipis.

Lumipat siya  ng tirahan, dahil medyo na trauma lang ng biglang nawala ang mga magulang, dahil mas pinili nilang iligtas ako.

Masyado kasing mabilis ang mga pangyayari, bata pa siya ng maulila at isa ang dahilan niya na hindi sumama sa  kamaganak ng mga magulang niya ay dahil ayaw niyang  iwan lahat ng ala ala ng magulang niya.

Maraming salamat sa pagbabasa.

Don't forget to click the star button, for the vote and leave a wonderful comment if you like my story.

Next update.💗💗