moon | taekook ✓

[16] final; are you my dad? (happy end)

how long has the moon
and earth been together like this?

can i be by your side,
shining with existence?

-moon, kim seokjin

01.10.2020

[12.00]

"Pastam nerede?" diye mırıldanarak evin çeşitli yerlere bakan minik kız, evdekilerin uyumasını fırsat bilerek istediği gibi geziniyordu evin içinde. İki koltukta yatan Namjoon ve Seokjin, misafir odasında yatan Jimin ve Yoongi, Taehyung'un yatağında yatan Taehyung ve Jeongguk, onun çıplak ayak seslerini daha duymamışlardı.

"Burada mı acaba?" Peltek konuşmasıyla koltuğun arkasına kafasını sokup oraya kocaman açtığı gözlerle bakarken birkaç saniye kafasının sıkışmasıyla korksa da güçlüce geriye çekilerek kendini kurtardı. Bozulan saçlarını eliyle düzeltip dudaklarını büzdü. "Hiç yok." dedi mutsuzca. Düşündü, mutfağa bakmıştı, banyoya bakmıştı, salon ve kendi odasına da bakmıştı. Misafir odasının kapısını açamamıştı, bir tek babasının odası kalmıştı ama evlerine yeni gelen misafirden dolayı oraya girmeye biraz çekiniyordu.

"Sessiz olurum ki." dedi fısıldayarak ve kucağındaki tavşanını daha da sıkı tutarak yavaş adımlarla babasının odasının önüne gitti. Kapı tam kapalı değildi, bu yüzden sessizce ittirerek kafasını içeri uzattı. Yatakta yatan iki bedenden biri ona hala yabancı gelirken yüzündeki yaralara baktı. "Parkta mı düşmüş ki?" dedi kendi kendine. Her sabah babasını kendisi uyandırdığı için onun yine uyanmayacağını düşünüyordu, bu yüzden rahatça içeri girip kapıyı tekrar ittirdi. Odanın bir köşesinden etrafa bakınmaya başladı, tekli koltuğun arkasına baktı önce, banyonun açık kapısından kafasını uzatıp oraya da baktı, klozetin kapağının kapalı olduğunu görünce ışığı yakarak içeri girdi ve kapağı kaldırıp içine baktı. Çamaşır makinesinin kapağını güçlükle kendine çekip gürültüyle açılmasını sağladığında ağzından bir, "Hi!" sesi çıkmasına engel olamadı ve nefesini tutarak bekledi. Hiçbir yerden kendisine seslenilmediğinde makinenin içine kafasını sokup oraya da baktı ve banyoda da bulamadığı pastasının üzüntüsüyle odaya geri döndü. Kafasını öne düşmüş bir şekilde yatağa tırmanıp ayak ucuna oturdu ve uyuyan babasına ve Jeongguk'a baktı. Babası evdeki bu yeni kişiye sıkıca sarılmıştı, misafir olan kişi de ona sarılmıştı. Babasına bu zamana kadar birisinin böyle sarıldığını görmemişti ve bu görüntü ona garip geldiğinde kaşları çatıldı. Babasının ona dediklerini hatırladı sonra. Fotoğraflarını gösterdiği bu misafiri küçüklüğünden beri tanıdığını, onu çok sevdiğini ve kendisinin de sevmesi gerektiğini söylerdi. Yine de sevmedi, babasına sarılıyordu sonuçta.