Someone Like You.

Prologue

Raven Zean Melendez

Napatigil ako sa pagbabasa nang may marinig akong mga yabag papalapit sa kwarto ko. Kaya naman padabog kong ibinagsak ang hawak kong libro sa study table at inunahan nang buksan ang pinto bago pa ito marahas na katukin ni Ven. At hindi nga ako nagkamali, si Ven nga ang nakita ko at mukhang gulat na gulat ito nang tumambad ako sa harap niya. Daig pa nito ang nakakita ng multo. I recognized her footsteps, that's why.

Seryoso ko lang itong tinignan, umayos naman ito saglit at tsaka tumikhim bago nagsalita.

"G-Granny is looking for you..." halos magkandautal-utal na ito sa pagsabi, malamang ay kinakabahan dahil sa aking presensya. Siguro nga ay hindi maganda ang impression nito sa'kin. I wonder if she labeled me as an intimidating one in this house, but that's not my concern anymore.

I heaved a sigh.

"Garden, library, or office?" tipid kong tanong. I just enumerated kung saan namamalagi si Lola, inaalam kung saan ako dapat pumunta.

"O-office..." matapos niyang sabihin iyon ay agad kong isinara ang pinto. Muli kong narinig ang mga yabag ni Ven na papaalis ngunit sa ibang direksyon ito nagtungo. Tsk.

Pagkakuha ko ng cellphone ko ay agad akong pumunta sa office ni Lola, then suddenly, nasira yata ang mood ko nang makita ko ang lalaking halos mapunit na ang bibig sa pagngiti. Ngiti pa lang ay nakakaintimidate na.

"Good evening Raven... Aren't you happy to see me?" magiliw itong bumati sa'kin pero alam kong umaarte lang ito.

I looked at him mockingly.

"My evening was already ruined after seeing your dreadful face, Neptune..."

I saw him smirked before sipping into his coffee, hindi man lang nito inaalis ang tingin sa'kin. If Reige and Zhei were here, I wonder kung anong klaseng pambabara ang sasabihin nila kay Neptune.

"I'm starting to think that you, Zhei, and Reige has a crush on me..." mas nakakaintimidate na ngayon ang pagngiti niya, mataman itong napatingin sa'kin na parang tinitingnan kung paano ako maasar, kaya pinanatili kong blanko ang expression ko.

I wish those two were here, para sabay-sabay naming bugbugin itong pabidang ulupong na 'to.

"Oh... Nag-iisip ka pala... How can you think with that rotten brain of yours anyway?"

"You brat!"

I smirked at him, nag-eenjoy akong makita ang asar nitong mukha. Kaunti na lang ay magmumukha na itong kamatis dahil sa galit. Muli sana akong magbibitiw ng pang-iinsulto ko rito pero biglang tumikhim si Lola.

"Stop with that bratty attitude, you two" maawtoridad na saad ni Lola kaya naman ay tuluyan na kaming tumigil ni Neptune.

"Raven..." seryoso akong napatingin kay Lola, nag-aabang ng masamang balitang sasabihin niya. Well, inassume ko lang na bad news dahil andito si Neptune. Lalo na at napakalawak ng pagkakangisi ang ulupong.

"It's time for you to go home in the Philippines..."

Tsk! I knew it...