Her zamanki gibi küçük mor alarmımın çalmasıyla uyandım ve kahvaltı yapmak için yemekhaneye indim, şanslı olmalıyım ki menemen vardı. hemen tabağımı alıp menemen koydum yanında da çayımı aldım ve bir masaya oturup yemeye başladım. yemeye o kadar odaklanmıştım ki telefonumun çaldığını fark etmedim. telefonum tekrar çalınca birinin aradığını fark edip telefona baktım arayan cerendi. hemen telefonu açtım.
ceren:
sonunda, kızım telefonu niye açmıyorsun?
mira:
sanada günaydın cerencim. yemek yiyordum duymamışım. noldu?
ceren:
günaydın canım. her neyse okula gelmeyi düşünüyor musunuz mira hanım??
mira:
h-hih ben okulu unuttum. hazırlanıp hemen çıkıyorum okulda görüşürüz.
ceren:
bb <3
hemen kahvaltımı bitirip odama çıktım ve üstüme düz siyah bir tişört giydim altıma ise siyah yırtık kot pantolon giydim. tam odadan çıkacakken kulaklığımı unuttuğumu fark edip odama tekrar geri girdim ve yatağımın üstünden kulaklığımı alıp hızlıca odadan çıktım çünkü geç kalmıştım. kulaklığı telefonuna takıp rastgele bir şarkı açıp yürümeye devam ettim. şarkıya dalmış kendi kendime hayaller kurarken okula geldiğimi fark edip şarkıyı durdurdum ve cereni arayıp kapının önünde olduğumu ve beni gelip almasını söyledim, beni bekliyor olacaktı ki 2 dakika sonra yanıma geldi. müdürün odasına gidip kayıt işlemlerini yaptık ve sınıfa gidecektik ki benim tuvalete gitmem gerekti. ceren sınıfa gitti bende tuvalete gittim, işimi halledip sınıfa doğru gidiyordum ki bi çocuk bana çarptı..
deniz:
önüne baksana yürümeyi mi bilmiyorsun?!
mira:
afedersin ama sen bana çarptın bi özür falan dilemen gerektiği halde bana bağırıyorsun.
deniz:
çok boş yaptın ya bi çekil önümden.
mira:
bi rahatsızlığın falan mı var acaba? sen bana çarptın insan biraz bile mi kibar olmaz,odun ya.
deniz:
1- kiminle konuştuğunu bilmiyorsun galiba 2- çok dır dır yapıyorsun başım şişti. 3- tam 15 dakikamı aldın görüşeceğiz seninle küçük hanım.
bu kendini ne zannediyor ki cumhurbaşkanı falan mı ne ego bu okula gelir gelmez bi belaya bulaştın aferin sana mira ayakta alkışlıyorum seni.
nihayet sınıfımı bulup kapıyı çaldım ve öğretmen sınıftaydı içeri girmek için izin istedim içeri girdim kendimi tanıtım ve ceren'in yanına geçip oturdum. 40 dakika sonra ders bitti sınıftaki kişilerle tanıştım ama ne göreyim kolidorda tartıştığım çocukla aynı sınıfa mı düştüm şansımın bu kadarı işte. ben bunları düşünürken ceren yanımda gelip bana seslendi.
ceren:
miraa! kızım nereye daldın.
mira:
kanka şu çocuk kim?
ceren:
deniz altıntaş okulun en popüleri bütün kızların hayranı sana tavsiyem onunla çok muhattap olma psikopat bi tip.
mira:
bu mu şaka yapıyo olmalısın kendini kendini beğenmiş, egolu ve bi halt olmayan gereksiz birisi.
ceren:
sakin kızım sen nerden tanıyorsun ki deniz'i?
mira:
sınıfa gelirkeb karşılaştık önemli bişi yok yani.
konuşmayı böyle sonlandırdık ve deniz benim yanıma geldi benim karışma oturdu.
deniz:
selam, küçük hanım. aynı sınıfta olmamız büyük tesadüf değil mi? emin ol ki çok eğleneceğiz.
mira:
inan ki kendini bilmiş egolu 19 yaşında bir gereksizden başka bişey değilsin.
ben ona hakaret ederken o sadece yüzüne bakıp gülümsedi ve söyleyeceklerin bitti mi küçük kız dedi sonra da gitti. buna çok sinir olmuştum şuanda onu boğazından tutup boğmak istiyorum.
