Hij

hoofdstuk 1

Hoofdstuk 1

Bzzz. Bzzz. Daar gaat mijn fijne nacht, dacht ik bij mezelf. Weer naar school toe. Vreselijke Duits toets. Wordt weer een 3. Ik draaide me op en keek naar mijn telefoon. Het was nu 6.30, ik kan dus nog twintig minuten blijven liggen. En dat is precies wat ik deed. Ogen dicht en viel weer in slaap.

 In mijn droom ging ik met Thom pokeren en zat er een man met een hoodie bij ons aan de tafel. Hij speelde niet mee maar keek alleen toe. De laatste kaart die om gedraaid moest worden kon ervoor zorgen dat ik "Royal Flush" had. Alleen de boer nog. De dealer pakte de laatste kaart en draaide die op. Yes, yes, een boer. Iedereen legde zijn kaarten op tafel. De pot was tot 10.000 opgelopen. Ik legde als laatste mijn kaarten op tafel en hield mijn "pokerface" en deed alsof het niks was.  Net op het moment dat ik de pot naar mij toe wou schuiven greep de man met de hoodie me bij mijn hand en alles werd zwart.

Wie was dat? Was het eerste dat bij me opkwam toen ik wakker werd. Ach ja, was maar een droom. Ik keek weer naar mijn telefoon. Shit. Het was 7.00. Kwart over moest ik vertrekken. Veel te vroeg maar moest me weer eens melden. Is nu al de.. hoeveelste keer? Derde keer of zo in de afgelopen twee weken.

                Rustig ging ik zitten op mijn bed. Wreef in mijn ogen en ging met m'n handen door mijn haar. Gaapte een keer en stond op. Nog steeds moe liep ik naar de lichtschakelaar en klikte de lamp aan. De lamp flikkerde een paar keer voordat het aan bleef. Ik keek een keer mijn kamer rond. Overal aan de muren hingen posters van bands en mensen die ik leuk vond. Van Metallica en Bring Me The Horizon had ik de meeste en de grootste. Ik had ook nog een miniatuur gitaar van Kirk Hammet, de gitarist van Metallica, aan de muur hangen op een van de laatste legen plekken.

Maar ik moest door. Ik maakte de kast deuren open en griste er een broek en een T- shirt uit. Ik had een donkere broek met een T-shirt van Bullet For My Valentine gepakt. Beetje dark vandaag maar goed. Ik trok wat sokken aan pakte mijn telefoon en oortjes van mijn nachtkastje af en stormde snel de trap af. Pakte wat eten uit de kast, smeerde mijn boterhammen voor school en propte er een in mijn mond. Zodra ik m'n mond leeg hand sprintte ik weer de trap op en poetste mijn tanden deed wat gel in mijn haar. En liep, dit keer rustig, de trap af. Zocht mijn blauwe Nike gympen. In de kast lagen ze niet. Dan zullen ze wel nog in de woonkamer liggen of bij de deur. Bij de deur vond ik ze. En weer terug de gang in pakte ik mijn jas.

                Shit. Mijn tas ligt nog boven. Weer sprintte ik de trap op en liep mijn kamer in. Op mijn bureau lag mijn tas liep er heen en pakte het. Maar een man was me voor en griste het weg nog voordat ik het pakken. Ik keek de man aan. Het leek wel diezelfde man als in mijn droom. Met donkere kleren en een hoodie." What the FUCK?!" Dacht ik. Hoe kan dit? Who the fuck is dit?

                'Jack, moest je je niet melden?', vroeg mijn moeder toen ze zag dat ik nog in mijn kamer was. Ik draaide me naar haar om. Zij leek niets te merken van de man.

                'Mm. Ja, ik moest mijn tas pakken.', antwoordde ik terug. Ik draaide me weer terug naar mijn bureau. Mijn tas stond weer waar het eerst ook stond en de man was verdwenen. Ik keek mijn kamer rond om er zeker van te zijn dat Hij er niet meer was.

                'Is alles in orde?', vroeg mam bezorgd. Ze stapte verder mijn kamer en keek ook mijn kamer rond.

                'Ja, alles is goed.', zei ik een beetje afwezig. 'Ik keek alleen of ik niets vergeten was.

                'Och, Jack. Vanmiddag ruim je je kamer op.', zei Nora afkeurend.

'Whatever.', zei ik en liep mijn kamer uit een de trap af. 'Ik ga tot straks, mam.'