Chapter 59

38 1 0
                                    

Chelsea POV

Hanggang ngayon ayokong tanggapin na wala na ang ate ko ang sakit sakit hindi ko kakayanin sya lang yung taong nandyan para saakin bukod kila nom dad at kuya.Kaya nya pala saakin lagi sinasabi na 'Wag mong pawilihin yung sarili mo na umaasa ka sa ibang tao,dahil kapag dumating yung araw na yung taong inaasahan mo nawala mahihirapan ka ulit tumayo sa sarili mo'ngayon na iintindihan ko na masyado akong umasa sa ate ko na kampante ako na nandyan lang sya palagi na hindi nya ako iiwan sana dati ko pa inapply sa sarili ko yon di sana hindi ako nahihirapan ng ganito.

wala na yung ate ko na makulit,mapagmahal,maganda,matalino,mabait,talented wala na yung ate ko na mag tuturo saakin ng mga dapat kong malaman,pag dating sa buhay maaga nya akong minulat sa mga bagay na dapat hindi ko pa ginagawa tulad ng 'dapat hindi ako nagpapakita ng kahit anong kahinaan baka daw maging dahilan para bumagsak ako'hindi ko man naiintindihan ngayon yon pero alam ko lahat ng sinasabi ng ate ay para saakin.

nandito na kami libing na ng ate nagulat kaming lahat ng napakaraming dumating mula yung mga bata sa foundation,Kapit bahay nya,Kaklase,at yung mga tao sa probinsya nila napatunayan lalo namin kung gaano kabait ang ate.

nakapagbigay na sila ng message para kay ate sheena at ate jismin natapos mag salita si kuya ash kinuha ko naman yung mic huminga muna ako ng malalim.

"Mahirap po na wala na ang ate,Masyado po akong nasanay na laging nandyan si ate para saakin para samin hindi ko naisip na may hanggangan din pala yon pero mas lalong hindi ko inisip na ngayon yon.Im her only step sister but she never treat me to that way.she always say to other people na kapatid nya ko even though half sister lang naman Proud nya sabihin sa ibang tao na i have a lil sister name Chelsea"Diko na napigilan umiyak pinigilan ko yung hikbi ko"P-palagi n-nya akong pinagmamalaki sa iba kapag nakakakuha ako ng high grades sya yung nagturo saakin ng mga bagay na dapat dati ko pa ginawa sa s-sarili ko sinabi nya saakin na wag daw akong umasa sa ibang tao kasi dadating yung panahon na yung taong inaasahan ko mawawala sa takdang panahon"pinunasan ko yung mga luha ko"h-hindi k-ko n-naman p-po alam na ngayon yon na wala na y-yung a-ate ko"tinakip ko yung kamay ko sa muka ko tyaka ako humagulgol bigla nalang may yumakap saakin alam kong si kuya yon lumapit ako sa kabaong ni ate niyakap ko yon since nakasarado tyaka ako humagulgol"A-ate k-ko please w-wag mo k-kong iwan ate"humagulgol lang ako hanggang hatakin ako ni kuya pero tinabig ko lang sya napaluhod ako tyaka ako umiyak ng umiyak.nung dahandahan ng nilulubog ai ate

"A-ate ko,please"Pilit ko syang hinahabol pero hinatak ako ni kuya hindi ako nagpapigil maya maya pati sila dad hinatak na din ako

"Shhh,tama na hindi matutuwa ang ate mo nyan please stop"pag aalo saakin ni kuya.

wala na akong nagawa tinabunan na si ate ng lupa nakaluhod lang ako habang umiiyak sila kuya rod nag kwento saamin kung ano talaga ang totoong nangyare sa loob ng ware house.

**flashback**

andito kaming lahat sa kwarto nila kuya rod itatanong namin kung anong nangyare sa loob ng warehouse kasi hanggang ngayon nagugulahan parin kami kung paano ang nangyare.

"Bro,ano ba talagang nangyare?Bakit kayo nakaligtas tanging si jismin at claire lang ang hindi"mahinahin na sabi ni kuya ash.

nagkatinginan naman sila yumuko si ate dennis tyaka kami nakarinig ng hikbi muli syang nag angat ng tingin.

"S-sorry po,wala kaming nagawa para maligtas sila sinubukan namin pero huli na wala kaming nagawa sorry"nagbaba sya ng tingin tyaka umiyak niyakap naman sya ni kuya jake at pinatahan.

"sorry bro,nung nalaman nya na wala si jismin sa labas at naiwan sa loob hindi sya nagpapigil binalikan nya si jismin papasok sana ko para kuhanin sila pero sumabog na bigla"paliwanag ni kuya rod

"Kung hindi dahil kay sheena lahat kami wala na,Nakipag sabayan sya sa pagpapaputok para i cover kami binuwis nya yung buhay nya para saamin"kuyaDrew

"Utang namin yung buhay namin sa kanya nawawalan na kami ng pagasa na baka hanggang doon nalang yung buhay namin pero nabuhayan kami ng loob ng bumalik sya at nakipagsabayan sa pakikipag laban"kuyajoco

"Lahat kami may mga tama na ng bala pero mas malala sa kanya pero hindi nya iyon ininda pinili nya na bumalik para protektahan kami kahit buhay nya ang kapalit kahit alam nya na pareparehas kaming mamamatay"kuya matt

"Pasensya na,masakit din to para saamin hindi namin matanggap na wala kaming nagawa.Nagawa nya kaming protektahan pero hindi namin iyon nagawa sa kanya"kuya rod

"A-anak ko"umiiyak na sabi ni mom umiiyak na din kami.

tumahimik kaming lahat,nagwawala na si kuya ashtone pinagsusuntok nya yung pader napahawak nalang ako sa bibig ko tyaka umiyak may paghanga ako sa ate ko kasi nagawa nyang protektahan sila kuya at ate na sya lang mag isa

**end of flashback**

"Ipinagkatiwala ko saiyo ang kaisa isang babae ng mga arjente Carla"nabalik ako sa realidad ng may magsalita sa likuran ko alam ko eto yung daday nung daddy nila ate.
hindi paden ako tumatayo.

"D-dad im sorry"

"Sana noon palang kinuha ko na sya saiyo,dahil alam mo kung anong naghihintay sa aking apo Carla"

"Ang kaisa isang pamangkin kong babae ay ipinagkatiwala namin saiyo,Pinalagpas namin ang nangyare sakanya noon."tito ni ate sheena hindi ko sila tito dahil iba kami ng tatay ni ate.

"Mauuna na kami"pagmamaalam nila hanggang sa may marinig ako na papalayo.

"Hindi ko man lang nasilayaan ang aking apo"This time si lolo alfredo na daddy ni mommy

"Sana dad dati pa tayo umuwi"tito allen

"I-im sorry"

"Shh,its not your fault Carla"

"Mom lets go uulan na"kuya zack"Chels let's go"pero hindi ko sya inintindi"Chelsea please"wala na akong nagawa kung hindi pagpagan ang sarili ko tyaka ako lumayo sa puntod ni ate.

sumakay na kaming kotse nakatulala lang ako sa labas hanggang sa umulan ng malakas tumingin akong muli sa puntod ni ate may nakita akong dalawang babae na nakatayo doon alam kong si ate yon.

"Stop this car"pagwawala ko

"Hey,why?"

"Si ate nakita ko sila ate,mom si ate"pagwawala ko"N-nakita ko si ate"umiyak ako ulit muli akong tumingin doon pero wala na sila.

"S-shhh,baby wala na ate mo tama na shhh"

"N-no,mom nakita ko sila"umiyak ako sa balikat ni mom.

Bakit hindi ko matanggap na wala na ang ate ko may parte saakin na ayaw maniwala pero bakit ganito ang nararamdaman ko 'Ate hindi pa ako handa bakit mo ako iniwan'

Precious Princess (Editing)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon