Hayattan Şarkılar

Oğuzhan Uğur ? ¿ Yok

Selin... Tam beş yaşındayken annesini kolları arasında maganda kurşunuyla ölmüştü. Şimdi 22 yaşında ve babasının isteğiyle gökhanla sözlenmişti. İkiside güzel bir evlilikleri olup doğan ilk çocuklarına göksel ismini vermek istiyorlardı... Çünkü göksel ikisinin isimlerinin ilk hecelerini taşırken, gök ile, uzayla, gökyüzüyle ilgili demekti. Selinin ise en sevdiği şeyse gökyüzüdür. Ama o gece herzaman ki gibi güzel hayallerle değil,sözlüsünün onu aldattığını gösteren görüntüleri izlemişti. Tabi selin dayanamayıp öpüşme kısmında kapatmıştı ama bilmediği bişi vardı. Oda en yakın arkadaşı sandığı serenin gazozlu içecek diye getirip gökhana içirdiği içkiler yüzünden bu durumdaydılar. Zaten gökhan hafif yakınlaşmayı selinle oluyor sanarken sızıp kalmıştı. Daha önceden hiç alkollü içecek tüketmediği için çabuk sarhoş olmuştu. Tabi bunu öğrenen babası Kemal bey Gökhanı vurmak için giderken sinir krizinden kalp krizi geçirip vefat etti. Daha fazla dayanamayan selin telefonunu bir tane aile fotorafını ve sınırsız limitteki kredi kartını aldı. Düzcede yaşıyan selin arkasında kalan dağa baktı. Arabasına atladığı gibi dağ yolunu tuttu. Kimsenin bulamıyacağı tarafa doğru sürdü. Yolda arabası çamura saplandı. Arabadan indi. Etrafına bakındı. Derin derin nefes çekti. Arabadan küçük sırt çantasını ve yiyecek erzağını alıp çıktı arabanın yarıda kaldığı dağ yoluna. Bayağı bir yukarı çıktıktan sonra rastgele bir ormanlığa daldı. Az ilersinde uçurum vardı oraya yaklaştı. Şuanda Düzce ayaklarının altındaydı. Yiyecek poşetinden bir adet ekmek arası çıkardı ve istemiye istemiye karnını doyurdu. Kulaklığını çıkarıp kulağına taktı. En sevdiği şarkı olan Oğuzhan Uğur' dan Yok'u açtı arkasındaki ağaca yaslanıp gözlerini kapattı. O anda yağmur yağmaya başladı.

Doğa'ya karışmayı bekliyorum.

Telefonuna baktığında arkadaşlarından bir sürü mesaj vardı. Hepsi Gökhan seni aldattımı? Ayrıldınızmı? Kimle? Gibi sorulardı. Göz devirip hepsini sildi sanki bilmiyorlardıda bide soruyorlar. Sırf eziklemek için napıcaklarını şarıyorlar.

Yaramdan değil sorandan bıktım...

İlk annesi onu bırakıp gitmişti. Şimdi ise babası bırakıp gitti. Artık sığınacağı kimse yoktu. Aklına eskiler geldikçe ağlamaya başladı gülerken.

Zaten avuçlarımdan kaymış.

Şuan belki annesi yanında olcaktı. Ona doğru yolu göstericekti. Babasıyla birlikte evden uğurlıycaklardı. Evlendiği adam hep ona sadık kalıcaktı. Ahh ahhh hep hayal hep hayal... Ama gerçek olan sadece HAYAT...

Hayatt işini yapmıyorsun Sen...

Ama bundan sonra milletten uzak yaşıyacaktı. Belki yabani hayvanlar vardı ama kesin onlar insanlardan daha hayvancıldır. Akşam olmuştu. Yemeğini yiyip çalıların kenarına kıvrılıp uyudu.

Doğa'ya karışmayı bekliyorum.
Yaramdan değil sorandan bıktım...
Zaten avuçlarımdan kaymış.
Hayatt işini yapmıyorsun Sen...

Sabah uyandığında Gökhanı düşündü. Şimdi ne yapıyordur diye. Ama bilmiyorki Gökhanda onu düşünüyordu. Korkuyordu Seline bişi olcak diye. Evet yapmıştı bir hata ama isteyerek değildi. Babasının cenazesine gelmeyen Selini merak ediyordu başına ya bişi gelirse diye.
Selin yemeği bittiği için etrafta yencek bişiler aramaya başladı. Çocukluktan kalma bilgilerle arıyordu etrafı.

Yok kalkacağımda gideceğim daha.

Ararken çamura saplanmış arabasıyla karşılaştı. Cebindeki hissettiği anahtarlarla tereddütte kaldı merkeze mi inse, burda mı kalsa? Sonra histerik bir gülümsemeyle başladı kendi kendine konuşmaya.
"İnsen ne olcak ki avuç kadar yer. Gönlümün silikonlusuyla biyerde görücen onu sadece sen zararlı çıkıcan yani.
Diyip burnunu çekti.