Past Tense

2

"Hello?" Bati ko sa caller. It's Trebs over the phone.

"Hello! Nasaan ka na ba?" Iritableng sigaw niya.

"OTW. Lapit na 'ko." I told him honestly and calmly. Kaya lang, mukhang hindi siya naniwala sa sagot ko.

"OTW? On the water?!" Nai-imagine ko yung magkasalubong niyang kilay habang nakapamaywang sa sobrang gigil niya sa 'kin. They're waiting for me for almost an hour already.

"Sira-ulo! On the way! 'Wag ka ngang sumigaw! Nasa Rotonda na 'ko."

"Ang tagal mo naman! O sige sige! Text ka na lang 'pag nakababa ka na ng taxi. Nandito na kaming lahat. Ikaw na lang wala! Nakakagigil ka na, Anya! Lagi na lang kaming naghihintay. Try mo kayang maging punctual tapos kami yung male-late? Tingnan natin kung hindi ka ugatan. Nanggigigil ako sa'yo e!!! Pa-kurot pagdating mo ha? Gigil mo 'ko!"

Ingay! Kahit kailan talaga... Tsk!

Kasalanan ko bang laging trapik sa Pinas? "Lagi naman akong late. 'Di pa ba kayo sanay?" Pero syempre, joke lang 'yun. Pangalawang beses ko pa lang na na-late.

"Hay na'ko, ineng! Magbago ka na! Uugatan na talaga kami dito kakahintay sa'yo! Pumunta ka sa Plaza Mayor!"

"Oo na! Hindi ako bingi! Ba't ka ba sumisigaw!" Kapal talaga ng apog nitong taong 'to!

"Ah basta! Bilisan mo na!"

"Ay. Wow! Ngayon ka lang naman naging maaga!"

"Ewan! Ingat!" Luh. Lakas ng topak.

He abruptly ended the call. G na g?

Sandali ko pang tinignan yung screen ng cellphone habang nakakunot ang noo ko bago ko ipasok sa bag.

Tatlong araw ang lumipas. Hindi ko na ulit nakita ang abnormal na lalaki na nagngangalang Kairo. Bukod sa weirdo at mukhang may sira sa ulo, may kung anong kakaiba pa akong nararamdaman sa kaniya. Hindi siya pangkaraniwan. Sigurado akong may kaya siyang gawin na hindi kayang gawin ng isang normal na tao. If he's a supernatural being, an alien, or a wild creature, I'm not sure.

Sa sobrang trapik sa Espanya, naisipan kong pumara na lang at bumaba nung nasa Lacson na'ko. Mas mabilis pa kasi yung lakad ko sa usad ng trapiko.

Nang makarating ako sa meeting place, nawawala sila kaya tinawagan ko agad si Trebs.

"Hoy Trebs! Nasa'n kayo? Nandito na 'ko!" Bungad ko nang may sumagot na sa kabilang linya.

"Diyan ka lang. Puntahan ka namin." Kalmado na siya.

"Ha? Wait! Nasa'n ba kayo? Akala ko sa Plaza Mayor tayo magkikita?"

"Nagutom kami eh. Ang tagal mo kasi. Dito kami sa carpark. D'yan ka lang. Hintayin mo kami."

***

Tanghaling tapat. Sobrang init sa Plaza Mayor. Sa kamalas-malasan, naiwan ko pa yung payong ko sa bahay. Hindi naman sana ako male-late kung hindi ako iniwan ni Trebs.

Pareho kaming pumapasok ni Trebs dito sa University of Santo Tomas. Pareho kaming kumukuha ng kursong AB History. Being the prompt and punctual student 'kuno', iniwan lang naman ako ng magaling kong best friend dahil ang kupad ko raw kumilos. Pinag-commute ako!

Umupo ako sa isang bench at t-in-ext ko si Trebs na nandito na 'ko, hoping na isabay niya ako pauwi mamaya. Bukod sa tipid sa pamasahe, ayoko rin mag-commute. Hassle ang trapik.

"An-An! Aning! Anya na Antukin!" Lumingon ako sa gunggong na sumigaw. It's Trebs.

Napakaingay talaga!