The guy beyond me

Unicode
​
ပေကျင်းမြို့ ဇူလှိုင်နံနက်ခင်းတွင် မိုးပေါက်လေးတို့က တစ်ပေါက် နှစ်ပေါက်နှင့် သာယာနေသည်...ပို၍သာယာနေသောနေရာမှာ တရုတ်ပြည်ထဲရေးအမတ် ရှောင်ဖုန်းမြင့်၏အိမ်တော်...
ထိုအချိန်တွင် အ​လောတကြီးဖြစ်​နေသူကား သူ့အ​ဖေ တရုတ်ပြည်ထဲ​ရေးအမတ်ဖုန်းမြင့်​ ........
နံနက်စာထမင်း၀ိုင်းတွင် အလုပ်ကိစ္စဖိုင်များနှင့် ဖုန်းတ​စ်​ခေါ်ပြီးတ​ခေါ်ရှုပ်​နေသည်
မျက်နှာကလည်းမကြည်မလင်နှင့် ဤသည်ကိုမြင်​သော အားကျန့်က....
"အ​ဖေဘာဖြစ်လို့ ဒီ​လောက်​လော​နေတာလည်း"
"​အေး...သား​လေးအားကျန့်....."
*ငါသားကိုဒီကိစ္စ​ပေးသိလို့မရသေးဘူး*
ထို့နောက် သူကိုယ်တိုင် file များကို သူ့စာကြည့်ခန်းထဲသို့ ယူသွားကာ..သိမ်းထားလိုက်သည်။
"အ​ဖေကလည်း သားကဒီအတိုင်း​မေးကြည့်တာပါ​နော်..."
​​ပြော​ပြောဆိုဆိုနှင့် ​ရှောင်ကျန့်နှုတ်ခမ်း​လေး​ထော်ကာ စိတ်ဆိုးသွားသည့်ဟန်နှင့်
"​နေ​ပေါ့...မ​ပြောချင်လည်း​နေ...."
ထိုအခါမှ အမတ်ဖုန်းမြင့် ကပြုံးသွားကာ ပါး​လေးကိုဆွဲပြီး
"အားကျန့်ကလည်း...လိမ္မာပါတယ်...​ရော့သားကြိုက်တဲ့​ပေါင်မုန့်မီးဖုန့်...."
"ထားလိုက်ပါ​တော့..အ​ဖေရာ....သားဒီ​နေ့​လေ... သားရဲ့ ficကို ဖတ်ရူသူနှူန်းတိုးလာတယ်သိလား..."
ထိုအခါ အမတ်ဖုန်းမြင့်က မျက်​မှောင်ကျုံသွားကာ​
ထိုစဥ်..
"အမတ်ကြီးဖုန်းမြင့်...လျှိ့ဝှက်ဖုန်းလာတယ်..."
"ဟုတ်လား...ပေးစမ်း...''
ရှောင့်ကျန့်က သူ့အဖေကိုစိတ်ပူသွားသည်..
သူ့အဖေမျက်နှာမှာ ဒေါသ အထောင်းထောင်းထွက်နေသည့်ဟန်...
"အားကျန့်...အဖေသွားတော့မယ်နော်...အလုပ်ကိစ္စအရေးကြီးလို့...''
"ဟုတ်...အဖေ..ဟုတ်..."
ရှောင်ကျန့်က ပုံမှန်မြင်နေကျဒေါသထွက်ခြင်းမျိုးမဟုတ်၍ သူ့အဖေအားပို၍စိတ်ပူသွားသည်..
သို့သော်ငြား...
"ဟဲ...အဖေသွားပြီဆိုတော့ကာ...ငါfic တစ်ပုဒ်အမြန်တင်မယ်.....
အွန်း..မနေ့က..commetတွေ...ဖတ်ကြည့်ဦးမယ်.....
ဟဲ...ငါ့ရဲ့အမာခံပရိတ်သတ်ကြီးဘဲ...ငါ့ရဲ့fic တိုင်းကို commetပေးနေတဲ့သူQuke Qukeဘဲ"
^ကျေးဇူးပါ...ဒီလိုcommet လေးအမြဲပေးပေလို့...စာဖတ်သူတွေရဲ့ commetက ကျွန်တော်တို့လို စာရေးသူတွေအတွက်...အားဆေးပါဘဲဗျ..^
တိန်...
^အသဲပုံစတစ်ကာ^
"ဒီစာဖတ်သူက ချစ်ဖို့တော့ကောင်းသားဘဲ"
ညနေ၆နာရီ
*အင်း..ပျင်းစရာကြီး...ငါရဲ့ fic လည်းပြီးပြီဆိုတော့ ဂိမ်းဆော့ရမယ်...*
"ဝါး ငါ့ကို ဘယ်က message ပို့တာလည်း file အသစ်ကြီးရော..ဘာလား"