There's a war...
Seven kingdom versus one kingdom
Parami ng parami ang alagad ng kadiliman habang humihina na ang pwersa nang liwanag.
I was there..standing in the middle of the war that i've seen. Inobserbahan ko ang paligid ko , they kept fighting not letting the darkness rule over the meira.
I saw a man wearing a dark cloak and armor. Na ngayon ay papunta na sa direksyon ko. I can't move my feet para bang may pumipigil sa akin na huwag umalis sa kinatatayuan ko.
Nang papalapit na siya sakin ay pumikit na lamang ako , i'm ready to face my death pero wala akong naramdaman na kakaiba sa katawan ko. I slowly opened my eyes and i saw a girl infront of me.
She had a blonde long hair , 6 pair of black wings in her back , wearing a combat gear. Nakita ko rin ang mga sungay niyang itim and she's armed with two swords.
She managed to block the man's sword na dapat ay papatay sa akin. When she's slowly turning around my eyes were shocked.
It's me....
Minulat ko ang aking mga mata at madaling bumangon. I heavily sighed and look around , nandito ako sa kwarto ko.
Panaginip.. huminga ako ng malalim at tumayo , matapos kong ayusin ang aking hinigaan ay tumingin ako sa wall clock
It's 6:30 a.m.
I quickly do my morning routine , i only have 30 minutes to go in class. Nang matapos ko ang routine ko ay patakbo akong bumaba sa hagdan.
Why am i always late?
"Ohh shizouka , hindi ka na ba mag-aagahan?" It's my aunt lysa. I just looked at her " mala-late na ako tita , i'm sorry" sagot ko . Napa-iling na lamang siya "hay nako , sige na mag-iingat ka pag-pasok mo ha? At wag mong kakalimutang mag-break!" Sabi nya
Shizouka ang pinangalan sa akin ng tita ko, hindi ko alam kung bakit shizouka pero hinayaan ko nalang.
I sighed and just nod , i know it's rude pero sanay na si tita sa akin. She always said na kababaeng tao ko daw napaka-cold ko , well it's part of my personality hindi ko kailangang baguhin ang sarili ko just to please everyone to like me.
Luckily i have one minute left when i arrived at school, kataon din na pag-pasok ko ay kasunod ko ang first subject teacher namin.
Pumunta ako sa last row kung saan ako naka-upo , ako lang mag-isa dito walang may gustong tumabi sakin and it feels good to me atleast walang istorbo. Then out teacher start to discuss our lesson
》°《
Minutes pass and it's our last subject, wala ako sa mood makinig sa tinuturo ng sub-teacher kaya naisipan kong sumilip sa bintana.
Maraming mga bata ang naglalakad pauwi sa kanilang mga tahanan, the trees where dancing along with the wind but the best view up here is the sunset.
Bumalik muli ang tingin ko sa mga puno then i saw something.
There's a guy beside the tree wearing a dark cloak and he's looking at me
Inalis ko ang tingin ko sa bintana at humarap sa sub-teacher "see you all tomorrow, class dismissed". Muli akong tumingin sa labas and the man that i saw is gone.
'Namalik-mata lang siguro ako'
Habang naglalakad ako pauwi , may naramdaman akong kakaiba. 'someone's following me'
Binilisan ko ang lakad ko since malapit na ako sa bahay namin , when i finally reach our house i felt pain in my back. Na-out of balance ako dahilan para mapadapa ako sa sidewalk
Buti nalang walang tao. Kinuyom ko ang mga kamay ko dahil sa sakit na nararamdaman ko. Suddenly the man that i saw earlier appear infront of me.
Hindi ko maigalaw ang katawan ko dahil sa sakit na nararamdaman ko. Lumuhod sya sa harap ko , tumingala ako upang makita ang kanyang mukha pero dahil madilim na sa labas nabigo akong makita ang kanyang mukha.
"A-anong kailangan m-mo?"lakas-loob kong tanong. Ngunit hindi ito sumagot kaya pinilit kong makatayo pero tila ba may pumipigil sakin.
"Unti-unti nang humihina ang seal mo shizouka"sabi niya , nagtaka ako sa sinabi niya 'seal'? "Anong seal ang sinasabi mo?"tanong ko
Tumayo siya mula sa kanyang pagkakaluhod "in time you'll know" tsaka siya nawala. Hindi ko na naramdaman ang pagsakit ng likod ko kaya agad akong tumayo at nagmamadaling umuwi.
Nang makapasok ako sa gate namin ay patakbo akong pumunta sa pintuan namin, and when i opened it and enter inside the house i locked it.
"Ano bang nangyari sayo at nagmamadali kang i-lock ang pinto?"bungad tanong ni tita. "I need to tell you something" sabi ko at nagmamadaling umakyat sa kwarto ko
Hindi na umimik si tita at sinundan niya ako sa kwarto ko, when she enter my room she locked my door "ok what is it?may nangyari ba?"tanong niya
Huminga ako ng malalim tsaka nagsalita "i saw a man with a dark cloak earlier then he followed me here" sabi ko. Kinuwento ko ang buong detalye kay tita, halata sa mukha niya ang pangamba.
She let out a sigh "i think it's time na malaman mo na ang katotohanan"sabi niya sakin "what is it?"seryosong tanong ko
Umupo siya sa tabi ko then she start to explain everything "naaalala mo ba yung kinuwento ko sayo noong bata ka pa?"she asked
Pilit kong inalala kung ano yon,something came up to my mind "meira" wala sa sariling kong sabi then she smile at me "You got it right my dear."
"There were two realms that actually exist in this world meira and dhara. Dhara known as the mortal world and Meira is known as the immortal world"paliwanag niya
"How is it possible na may immortal world?"i asked " alam mo ba yung mga fairy tale creatures?"she asked then i nod "it's real and it does exist in meira. Mayroong portal dito patungo sa meira and that portal can't be seen by human eyes only us"
"Your not an ordinary person shizouka"she looked at me straight in the eyes "pasensya ka na kung matagal ko ng itinago sayo ito, i have my reason to keep it from you"sabi niya
Wala akong masabi , i'm amazed but confused at the same time. For all these years i thought magic isn't real. Tumayo si tita "packed your things , were not safe here anymore"sabi niya sakin
"Where are we going?" I asked
"Were going home."
