Minsan, sa mundong ibabaw, may mga bagay na dapat nangyayari sa panahong itinakda ng Diyos para sa ating lahat. Hindi natin kailangang magmadali, because everything will turn out right, in God's time. Ito ay isang storya na maaraing kapulutan ng ARAL lalo na para sa ating mga teenager.
*Prologue*
Isa na namang typical day para kay Arah Mae Fernandez. Babangon na naman sya, maliligo, papasok sa school at uuwi. Yun lang naman talaga ang mga gawain at dapat gawin ng mga estudyante sa ganitong kapanahunan.
Mama: Hooy! Tanghali ka na, andyan na ang service mo ah, naghihintay na sila. Baka gusto mong bilisan? :D
Arah: Teka lang mommy, hindi ko kasi makita ang sapatos ko eh!
Mama: Hay naku kang bata ka, andyan lang yan sa ilalim ng sofa eh. Dalian mo na at nawawalan na ng pasensya ang mga kaservice mo.
*Habang nasa sasakyan.*
Fei: Oh, Arah, bakit parang hindi ka yata gaya ng dati ngayon?
Arah: Anong hindi? Ang gulo ha, ano ba ako dati?
Fei: yung madaldal dito sa service, eh ngayon ang tahimik mo na eh. May nangyari ba?
Arah: Ano namang pwedeng mangyari? Normal na araw lang 'to, siguro napagod lang ako kakahanap sa nawawala kong sapatos kanina.
Fei: Ahh! Akala ko naman dahil sa lovelife eh.
Arah: Anong lovelife ang pinagsasabi mo dyan? Eh ni hindi nga yun napasok sa utak ko kahit minsan eh.
Fei: Osige na, nagbibiro lang naman eh.
Arah: Oh, andito na pala tayo eh. tara na, at baka ma-late pa. :)) First day pa naman naten bilang mga 2nd years.
*Habang nasa may lobby, isang hindi masyadong kagandahang pangyayari ang naganap. Ito naman kasing si Arah eh may sapi yata ng katarayan at natarayan ang lady guard, (Pero hindi sya kagaya ni AMALAYER ha). Habang pinagsasabihan ni Arah ang lady guard, bigla syang napahampas ay may natamaang lalaki sa likod na papasok ng gate...
Arnold: Ouch! Miss, excuse me pero parang nakaharang ka na sa daan, marami pang papasok dito mamaya.
Arah: Excuse me rin noh! Kita mo nang nandito ako at nakikipag-usap sa kanya eh bigla ka pang palabas-labas dyan!
Arnold: At nakuha mo pang magtaray, masama ba kung magsosorry ka man lang sa akin?
Arah: Sorry? Bakit, nasaksak ba kita. Wag kang assuming!
Arnold: Haay nako, badtrip naman oh, tabi nga dyan! :@
* As I can see, parang bad hair day itong si Arah kaya sya nagtaray, anyways, she needs to start the day right, knowing na first day as 2nd year. She was expecting a whole change then....
Arah: Goodmorning people ( May pagkabombox kasi ang boses nitong si Arah kaya napatingin naman sa kanya lahat)
Jasmin: Oyyy! Welcome back, ambilis ng summer noh? :D Marami akong chika sayo, naku tyungkol dito, tungkol kay CRUSH! Alam mo ba may nakita ako dyan kanina sa baba (Nilagay ni Arah ang kamay nya sa bibig ni Jasmin at..)
Arah: Hay nako, Jasmin, agang aga, parang armalite na namaan yang bibig mo. Hindi ka pa rin ba nagbabago? :DD (Hindi pa rin niya tinatanggal ang kamay nya ha)
Jasmin: Uhh Mmmm Mmmmm MMmmmmmmm! ( sabay tanggal ni Arah ng kamay nya. ) Haynako! Ang baho naman ng kamay mo! Dejokeee. Eh ano ka ba, ganun talaga, matagal tayong hindi nagkita ehh!
Arah: Tama ka na muna, magtatime na, maupo ka na dun at ako ay wala pa sa mood.
*May pumasok, si Arnold.
Arah: Excuse me kuya, parang naliligaw ka ata ng classroom ah?
Arnold: Hindi miss eh. Ito talaga ang sabi sa akin nung pinatanungan ko... (buhay nga naman oh)
Arah: May sinasabi ka ba dyan?!
Arnold: Wala po wala. Kung hindi ka lang sana kasi nagiging OA dyan edi sana nakaupo na tayo at hindi pinagtitinginan ni Teacher Judy at ng ating mga classmates. Nakakahiya kaya.
At that moment, narealize ni Arah na mukhang tama nga ang sinabi nung lalakin yun sa kanya. Pero pumasok din sa isip nya, bakit nga ba ganun na lamang ang kanyang reaksyon nang makita nya si Arnold? Dahil ba sa nangyari sa baba? Haaay na lang. Nasstress din sa author dahil sa kanilang dalawa eh. :D Wala naman kasing masyadong magandang nangyari sa araw na iyon dahil orientation lamang at ang kanilang dismissal ay 12 o'clock ng tanghali. May biglang nangyarii.
Tsaka na lang yung nangyari, pagod nako eh. :) Bukas na ang next update. :))
*Habang nasa service na pauwi si Arah, kausap nya si Fei ulit.
Arah: Alam mo ba Fei, napakamalas ng araw na ito. Hindi ko alam kung bakit pero parang isnumpa ako ng Diyos sa araw na ito!
Fei: Bakit mo naman nasasabi yan? First day na first day eh. Stay positive na lang.
Arah: Eh ikaw ba naman ang may makaaway at mapahiya dahil lamang sa iisang lalaki? Pero infairness ha, may itsura syaaaa.....
(Oooops. SIngit muna natin si Arnold.. :))
Arnold: Pre, may chick kanina, kaso mataray, matapobre.
Brian: Ano ka ba, ganyan ang mga babaeng masarap magmahal, sa una mataray, pa hard to get pero malalaman mo na hindi naman pala.
Arnold: Ganun ba yun? Eh wala naman akong experience sa mga ganyang bagay eh, hindi pa naman kasi ako nagkakaroon ng MU o girlfriend di gaya mo.
Brian: SA itsurang yan?! Wow ha. Eh di tuturuan kita para matuto ka.
Arnold: WAg na lang, makakaabala pa ako sa'yo. Just let me fin my own ways. :))
* Nakababa na sila ng jeep. Pagpasok nya ng bahay ay sinalubong na sya ng kanyang napakakyooot na kapatid. Si Lexy.
Lexy: Kooooooyaaaa! Bakit ngayon ka lang uwi? Di ba sabi ko aga ka para laro tayo labas ng kotse?! >____<
Arnold: Eh pasensya ka na Lexx, masyado kasing stresses si Kuya ngayon eh at napakwento nang matagal kaya ganun, siguro next time na lang ha? :))) Please let me rest?
Lexy: Rest? Hindiiii! lalaro tayo, sumbong kita kay mama!
Arnold: Eh nasaan na nga ba si Mama? Hindi pa ba sya nakakauwi? Hindi naman sya overtime ngayong araw eh. Matawagan na nga si Mama.
*Nagriring ang phone pero walang sumasagot. Arnold started panicking. He called everybody where her mom could go but there was no sign of her. Lalo sya nitong pinakaba. Hindi normal para sa mama nya na hindi umuwi ng maaga kaya ganito na lang ang reaksyon nya. There was a bad thing that happened, his mom was caught in an accident. Nabangga sya ng isang SUV and she was dead on arrival. Isa tong napakalaking dagok sa buhay ni Arnold, mawalan ng ina? Hindi ba ang sakit nun? He cried, cried and cried. Hanggang sa dumating ang bukas, kailangan nyang pumasok sa school....
Arah: Goodmorning....
*Okaay. Tinamad na si author. :(( :D
