Geleceğin Katili

her yeni başlangıçlar beraberinde yeni olaylar getirir

Yarın okuldaki ilk günümdü. Kendi okulumdan ayrılıp farklı bir okula gitmeyi hiç istemiyordum fakat artık buna alışmam gerekiyordu. Babam birlik için çalışan bir asker gibi bir şeydi. Annem ise birlikde basit bir görevi vardı. Sürekli şehir değiştirirdik açıkçası bu durum hoşuma gidiyordu ama arkadaşlarımdan ayrılmak çok zor geliyordu. Çok arkadaşım olmasada çok sevdiğim arkadaşlarım vardı. Nil. Nil galiba benim bu hayattaki tek dostum, her zaman yanımda olabilecek tek kişi, ailem dışında. Tek çocuk olmanın kötü bir tarafı var aslında, yalnız kalmak. Ailem işe gittiğinde ve okul olmadığında evde tek kalırdım ama nil'den sonra asla yalnız olmadım. O benim hiç edinemediğim kız kardeşim gibiydi... yarın dediğim gibi yeni taşındığımız şehirde yeni okuluMa- Okulum? Hemen benimsedim galiba. Çok uykum gelmişti ve saat erkenden okul başlayacaktı. Uyumam gerekiyor...
****
Ne kadar ısrar etsemde sabah okula babam beni bırakmak istedi. Her defasında böyle yapacaksa arabamın olması çok saçma bari onu satsın... araba kullanmayı hiç sevmiyorum ama daha çok sevmediğim bir şey varsa o da beni gideceğim yere babamın bırakması. Israr etmesine dayanamayıp tamam deyiverdim. Okul aslında eve çok da uzak değildi. 5 dk da okula geldik. Arabadan inmek istemiyordum, okula girmek istemiyordum. Her yeni başlangıçlar beraberinde yeni olaylar yeni kişiler getirirdi. Ben yeni kişiler tanımak istemiyorum, yeni olaylar... babam bana;
"Artık arabadan inmelisin, işe geç kaldım. Geç kalınca her zaman ne olduğunu iyi biliyorsun. Bunu istemiyorsan in artık eda." Dedi. Haklıydı artık inmeliydim. "Tamam baba, birazcık korkuyorum." Bu kelimeyi kullanmamdan nefret ediyordu. Korku.         "her defasında bunu yapıyorsun sonrada okuldan gitmek istemiyorsun. Bu seferde aynısı olucak, burayı çok seviceksin." Dedi babam. Yine haklıydı. Arabadan yavaşça indim ve okulun kapısına doğru yürümeye başladım. Sınıfımı bulmaya çalışıyordum ama bulamadım. Okul çok büyüktü koridorda kayboldum galiba. Zil çaldı herkes sınıfına gidiyordu ama ben salak gibi koridorun ortasında insanlara bakıyordum. Dövmeli kısa saçlı bir kız bana çarptı ve önüne baksana, dedi. Bana çarpan oydu ve bunu bana demesi biraz komikti. Sınıfımı ona sormaya karar verdim. Bana sınıfımın bu blokta olmadığını B  bloğuna gitmem gerektiğini söyledi. Teşekkür edip Dediği yere doğru yürümeye başladım...

Bölüm 2 yüklenecektir.