can't you? ^p.cy & k.ty^

12.

Rose'den

Gözlerimi araladigimda tae yan koltukta yaşlı gözler ile duvara bakıyor kendinden nefret ediyor gibi çökmüş gözüküyordu

Beni fark etmemişti kalktim ve yavaşça ona sarıldım

Rose: iyi misin

Tae: hıh şey evet iyiyim

Dedi buruk bir gülümseme ile yalan söylediği kesindi ne saklıyordu acaba

Karnima gelen ağrı ile inledim

Tae'den

Bağırdığı anda kalkip omzundan tutup onu geri yatirdim

Tae: neden kalktin rose yaran var senin dinlenmelisin

Dediğimde sesim titriyordu aklim doktorun sözünde kalmıştı ona bunu nasıl söyleyeceğim bilmiyordum

-1 gün sonra öğlen 4 sıraları-

Hastaneden çoktan çıkmıştık o iyi görünüyordu ve bu mutluluğu bozmak istemiyordum ama yapmak zorundaydım

Onu sakin bir yere getirdim bir masaya oturduğumuzda

Rose: hadi tae ne söyliceksen söyle merak ediyorum

Tae: rose b-ben çok düşündüm sana söylemeyi isyemiyorum ama birgün illaki öğreneceğini biliyorum yami benden duy istedim...

Rose: neyiii!

Tae: r-r-rose aslında bizim b-b-bir bebeğimiz olacakmış ama-

Anında gözyaşlarına bogulmustu bende aynı şekilde daha fazla konuşmadım ve gidip ona sarıldım...