Tumblr Hikayeleri

|1|

Kolpa & Yaprak Çamlıca = Unutmadım. 

'28 Haziran Pazar, 20.01'

Instagram: biirkadehmavi

●○●

Parfümcü de çalışıyordum. Bir gün kapıdan ufak tefek, yüzü soğuktan kıpkırmızı olmuş bir kız girdi. Kapıdan girerken gözlerini kapatıp "Allah'ım nolursun hatırlayayım" gibisinden bir şeyler söyledi. "Buyrun hoşgeldiniz" dedim. Önce bir yutkundu sonra anlattı. "Ben bir koku arıyorum ama ismini falan bilmiyorum. Acaba bir kaç tane denesek bulabilir miyiz" dedi utana sıkıla. Böyle şeyler çok olur dükkan da bende yardımcı olmak için "Tabi nasıl bir kokuydu? Ağır mı? Hafif mi? Şekerli mi?" durdu biraz, gözleri doldu. Ağzından zar zor bir kelime çıktı "Unuttum" diyebildi sadece. Aramaya başladık sonra, tek tek tüm erkek parfümlerini denedi orada. En sonunda birini bulduk. Kokuyu içine çekmesiyle, ağlaması bir oldu. "O" dedi. "Onun gibi kokuyor" deyip ağlamaya devam etti. "Kokusunu unuttum ama işte onun kokusu bu, buldum işte. Boynunu ne zaman koklasam böyle kokardı. Çok aradım bulamadım. Onu da kokusunu da çok aradım gittikten sonra. O yok ama olsun, en azından kokusunu buldum. Bilmem ne kadar hatırlatır bana onu, tüm dünyayı bu kokuyla donatsam yine de bir o etmeyecek ama elimde kalan tek avuntu işte" dedi. Ellerine sıktı kokuyu. Ulan ellerini koklaya koklaya gitti o kız dükkandan. Ben ise olduğum yerde çakılı kaldım. "Yapmayın be bunu, kimseyi kokunuza muhtaç etmeyin."