Four With Four

°Κεφάλαιο 12°

~Yoongi~

Στην ζωή. Τιχανη να σου συμβαίνουν πολλά πράγματα. Πολλά δυσάρεστα αλλά και ακόμα περισσότερα ευχάριστα. Ή και κάποιες φορές το αντίθετο.

Ζεις πολλές έντονες στιγμές και θέλεις κάποια στιγμή να κάνεις ένα διάλειμμα. Όχι πολύ.. 1 με 2 ώρες. Τόσο όσο ώστε να ηρεμήσεις και να τα βρεις λιγάκι με τον εαυτό σου. Να πας σε ένα μέρος που σε ευχαριστεί και να σκεφτείς.

Ος ένα αγόρι που θα κουβαλήσει στης πλάτες του μία τεράστια εταιρία. Που και που χρειάζεται να μείνω λιγάκι μόνος μου να σκεφτώ.

Αυτόν τον χρόνο τον περνάω παίζοντας μπάσκετ. Με βοηθάει να ξεχαστω από την πίεση του πατέρα μου.

Αν και αυτήν την φορά δεν πιστεύω ότι θα με βοηθήσει και πολύ. Το μόνο πράγμα που σκέφτομαι τώρα είναι εκείνη. Εκείνων τον ξανθό άγγελο με τα γαλαζοπρασινα ματιά. Ένα πλάσμα διαφορετικό και ανεξήγητα όμορφο. Αυτήν χρειάζομαι τώρα.

Όταν είχα ξαπλώσει στον ώμο της και την κρατούσα αγκαλιά. Ήταν λες και όλες μου η σκοτούρες εξαφανιστηκαν εκείνα τα λεπτά που βρισκόμουν κοντά της.

Θα προτιμούσα να έκανα αυτό πάρα να παίξω μόνος μου μπάσκετ σε ένα κλειστώ γυμναστήριο. Μία αγκαλιά μαζί της ακόμα θέλω. Τίποτα παραπάνω.

Βρισκόμουν μπροστά από την πόρτα του γυμναστηρίου. Έβγαλα τα κλειδιά από την μικρή θήκη της τσάντας μου. Έκανα να ανοίξω και προς έκπληξη μου η πόρτα ήταν ξεκλείδωτη.

Κάνεις άλλος δεν έχει τα κλειδιά του γυμναστηρίου του πανεπιστημίου πέρα από εμένα. Εκτως από εμένα και το ίδιο το πανεπιστήμιο σαφώς.

Έβγαλα το κλειδί από την κλειδαριά και πήγα να ρίξω μία ματιά από το παράθυρο. Διέκρινα μέσα από το τζάμι μία κοπέλα να κάνει καθίσματα.

Έκανα ένα γελάκι. Χωρίς δεύτερη σκέψη μπήκα μέσα. Έκλεισα την πόρτα πίσω μου. Άφησα την αθλητική μου τσάντα κάτω και ακούμπησα την πλάτη μου στον τοίχο.

Φορούσε ακουστικά και πολύ πιθανών να μην με άκουσε. Έμεινα να κοιτάζω αυτούς τους γλουτούς να γυμνάζονται. Εντυπωσιαστηκα με την ευκολία την οποία κάνει η Christina τα καθίσματα, καθώς θαύμαζα και αυτό το καλό σχηματισμενο σώμα της.