Its All Gone!

Chapter 1

Tristan's  POV

"Goodbye Cebu,Hello Manila!wooooo!" Hindi ako makapaniwala noon sa TV ko lang nakikita tong lugar nato pero ngayon personal na! But by the way Tristan trabaho ang hinanap mo para sa pamilya mo hindi yung mag enjoy enjoy ka lang.

"So your Tristan Alkalde?" Tanong ng isang matandang babae satingin ko siya yung may ari nitong apartment nato.

"Ahm oho." Sagot ko.

Tiningnan niya muna ako sa ulo hangang paa.

"Paaaaaaasok!" Malapit ko ng nahulog yung mga malita ko dahil sa sigaw niya.

Pumasok ako at sinundan ko siya na pumunta sa may lamesa.

"Ahm Maa-"

"This is the number of your room." Putol niya sa sinabi ko.

Kinuha ko ang papel na may nakasulat na numero 107.

Tika bakit parang may kulang?

"Ah eh maa-"

"Ito na rin yung suuuuuuuusiiiiiii mo!" Putol niya naman sa sinabi ko. Kanina pa ako napupuno nito eh pasalamat siya kaya ko pang tiisin at pasalamat siya hindi ako highblood.

Padabog kong kinuha ang susi at umakyat na sa itaas para hanapin ang room ko.

Kesha's POV

"O tay bakit hindi pa kayo natulog?" Tanong ko kay tatay.

"A-ah eh an-ak hihintayin ko pa si Tristan hindi p-pa siya k-kumakain." Sagot niya.

"Hay tay diba sabi ko sa inyo na umalis na si Tristan,wala na siya dito nandon na sa maynila nagtatrabaho para satin tay kaya matulog na kayo kung gusto niyong makita si Tristan." Sabi ko. Hay iwan ko sa tatay na to eh kahapon pa yan nag-aantay kay Tristan eh ang akala niya hindi umalis si Tristan hay ganyan talaga siguro pag matanda na.

Pumunta ako sa kwarto ko at pinatulog na ang aking mga anak. May dalawang anak kami ni Tristan medyo nahirapan kaya nagtrabaho na lang si Tristan sa maynila.

Tristan's POV

Pagpasok na pagpasok ko sa aking room ay agad akong humiga para matulog. Bukas lang ako maghahanap ng trabaho.

-Kinabukasan-

Pag-gising na pag-gising ko ay agad akong pumunta sa CR para maligo. Pagkatapos kong maligo ay nagbihis na ako at lumabas na sa apartment.

Naglakad lakad ako para maghanap ng pwedeng matatrabahuan ngunit hangang ngayon wala padin.

Sa tutuo lang sundalo talaga ang gusto kong trabahuin eh,sana nga makahanap na akong pwedeng katatrabaho eh.

Ilang oras na akong naglalakad dito wala pa din akong nahahanap na ttabaho.

Uuwi na sana ako ng may nabasa ako Wanted Guard.

"Hwaaaa may trabaho na ako!" Sigaw ko.

Mabilis akong tumakbo sa may pintuan at *dingdong* *dingdong* *knock knock*

Ng bumukas ang pinto ay mas lalo akong nae-excite.

"Bakit anong kailangan mo?" Tanong nung isang lalaki satingin ko siya may ari nito.

"Ahm nakakita na ho ba kayo nito?" Tanong habang tinuturo ng kamay ko ang isang bondpaper na nakadikit na may sulat na Wanted Guards.

"Bakit?" Tanong niya.yeyyyy mas lalo akong nae-excite.

"Ahm mag-aaply sana ako." Sagot ko.

Tiningnan niya ako mula ulo hangang paa at lumaki ang kanyang mata ng makita ang sinuot ko. Naka pambahay lang ako excited  kasi ako eh ngunit may kagat din ang damit ko ng daga at ang tyinelas ko ay hindi paris.

"Nako pasensiya kana nakahanap na pala kami sige uwi kana." Sabi niya at kinuha ang bondpaper nanaka dikit na may sulat na Wanted Guards.

'Hay san na kaya ako maghahanap ng trabaho dito?' Tanong ko sa aking isip.

Malungkot akong naglalakad papunta sa apartment ng-

"Aray!" Sigaw ko ng may naka bangga sakin.

"Hala pasensiya kana hindi ko yun sinasadya." Sabi ng isang babae satingin ko siya ang naka bangga sakin.

Paglingon na paglingon ko ay isang magandang babae ang tumambad sa akin,ang ganda niy sobra ano bang pinagsasabi ko may asawa kana Tristan may asawa kana kaya pigilan mo yan.

"Ah eh ok lang ako." Sabi ko.

"S-sigurado ka?" Tanong niya.

"Oo sigurado ako." Sagot ko.

"Eh bakit ka kasi nandito sa gitna ng mainit na araw?" Tanong niya.

"Naghahanap kasi ako ng trabaho kaso wala namang tumatanggap sakin." Sagot ko.

"T-trabaho ka mo?" Tanong niya na nakangiti.

"O-oo." Sagot ko.

"Aba tignan mo oh,timing na timing pala ang pag-kita natin!" Sigaw niya.

"B-bakit?" Tanong ko

"Kasi kaya ako nandito para maghanap ng mga taong welling maging sundalo,ikaw gusto mo ba maging sundalo?" Tanong niya.

"Hwaaa hindi lang gusto kundi gustong gusto!" Sigaw ko.

"O ano pang hinihintay mo diyan tara na." Sabi niya.

"Tara tara tara!" Natataranta kong sigaw.

Sinundan ko siya na naglakad papunta sa kanyang sasakyan.

***
"So meron ka na bang pamilya?" Tanong niya habang nagmamaniho.

"Ahm opo maam kaya nga ako naghahanap ng trabaho eh." Sagot ko.

"Ah ganon ba,ilan na anak mo?" Tanong niya.

"Ahm dalawa po." Sagot ko.

"Ah ganon ba,bakit gusto mo maging sundalo?" Tanong niya.

"Ahm hindi ho ako nagsusundalo na para lang sa pangarap ko kundi para din sa pamilya ko at matagal ko na ho maging sundalo. Sagot ko.

Nanatali lang siyang tahimik kaya pinagpatuloy ko ang pagsasalita.
"Sabi nga nila kahit gano kahirap basta magsisikap yayaman na yayaman kadin." Dagdag ko pa.

"Ahm ano pala pangalan mo maam?" Tanong ko eh kasi kanina pa kami dito nagchichikahan tapos hindi namin alam ang isa't isa.

"Fiona......Fiona Baldecasa." Sagot niya.

"Ikaw anong pangalan mo?" Tanong niya sakin.

"Ahm Tristan po......Tristan Alcalde." Sagot ko.

Hindi na siya kumibo kaya tumahimik na lang ako at tumingin sa may bintana ng kotse.

***
"Hello gising na lalaki,nandito na tayo."

Tumayo ako mula sa pagkakahiga ko at tiningnan kung nasan na kami at ang nakita ko ay satingin ko ito yung parang camp ng mga sundalo.

Tika nakatulog pala ako?

Lumabas na yung babae sa loob ng kotse kaya sinundan ko siya.

Sinundan ko siya ng sinundan hangang nakapasok na kami ng isang office.

Sumaludo sya sa isang lalaki yan siguro yung sir dito no.

"Sir nandito na po yung hinahanap natin." Sabi ni Fiona.

Lumingon sakin yung isang lalaki kaya sumaludo ako sa kanya. Hindi pala ako nakasaludo sa kanya,nakakahiya naman.

"So you are Tristan Alcalde tama ba ko?" Tanong niya.

"Sir yes sir!" Sagot ko.

"Ok dalhin siya sa training area."

"Sir yes sir!" Sagot ni Fiona at hinawakan ang kamay ko at hinila.