3.5

2.3K 177 55
                                    

''Jungkook!''

Arkasından gelen sesi duyduğunda sesin sahibinin olduğu tarafa döndü genç adam.

Lenslerini takmamasından kaynaklı olan görme bozukluğu sebebiyle seçemediği bir silüet ona doğru koşuyordu.

Şaşkınca ona bakmaya çalışsada başarısız olduğundan o da kendisine gelen silüete yürümeye başladı.

Pembe saçları vardı. Bunu görebiliyordu.

Yoksa...

''Jungkook-ah!''

Bu ses.. evet.

''Jimin?'' diye fısıldadı genç adam.

Evet bu oydu. Jimin.

Tamamen yüzünü seçebilmeyi başardığında adımlarını hızlandırdı ve aynı büyüğünün ona doğru geldiği gibi o da koşmaya başladı.

Vücuduna hakim olamıyordu. Koşmasını engelleyemiyordu. Gözlerinden akan yaşlara 'dur' diyemiyordu.

Nihayet birbirlerine ulaştıklarında ellerini hâlâ ince olan bele doladı ve tek hamlede hafif olan bedeni kucağına aldı.

Tatlı kıkırtısı kulağına ulaştığında elini büyüğünün baldırlarına atıp bacaklarını beline dolamasını sağladı. Apartmanının önünde bu şekilde durmak umurunda bile değildi

5 yıl olmuştu.

Koskoca 5 yıl.
(Diğer kitaplarımı okuyan anlar *_*)

''Jimin.. Jimin.''

Jimin esmer boyna ıslak bir öpücük bırakarak gülümsedi. ''İnan artık. Benim.''.

Jungkook geri çekilip özlediği yüze odaklandığında Jimin küçüğünün ağladığını fark etmişti. Bu hale geldiği için kendisini suçlayarak minik baş parmağı ile koca bebeğinin göz yaşlarını temizledi.

''Ağlama Kookie'm. Bak buradayım. Geçti.''

Genç adam başını salladığında, büyüğü alnına yumuşak bir öpücük bıraktı.

''Neden gittin Jimin?''

Jimin gülümsemesini büyütüp konuştu.
''Seni bırakmak istedim. Seni, sizi.. Ama olmadı işte. Bak, geri geldim. Seni çok özlediğim için geri geldim.''

Jungkook ağzından ufak bir hıçkırık kaçırdı.
''Bende, bende seni çok özledim. Bir daha sakın gitme.''

''Gitmeyeceğim bebeğim. Sonsuza kadar burada, kucağında kalacağım.''

Jungkook gözyaşlarının arasında güldü. ''Eve girmek ister misin?''

Jimin de aynı şekilde gülerek karşılık verdi.
''Çok isterim Jeon.''

Z
Z
Z
Z
Z
Z
Z
Z



Ya iğrenç oldu üzgünüm.

Zaten bu kitabı öylesine yazmıştım. Bu kadar okunacağını tahmin etmezdim tabi.

Evett...

Final konuşması yapamam biliyorsunuz.

Birkaç hafta dursun. Sonra silerim zaten kitabı herhalde.

Sizi seviyorum ve yanımda olduğunuz için teşekkür ederim.

Final aslında böyle değildi evleneceklerdi falan ama değiştirdim işte.

❤🎉🙏😘🌸









Sorry ✴ KookminHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin