Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yavaş yavaş akşam olmaya başlıyordu Ela bir duvara yaslandı ne yapacağını bilmiyor du Ela yanına bir adam yaklaştı
-kızım senin evin yok mu Ben sana ev kiralama ister misin.
Diye sordu. Ela hızlı ayağa kalktı hayır diyemeyeceği için tabii ki de evet dedi adam beni eve doğru götürdü anahtarı bana verdi hayırlı olsun diyerek oradan uzaklaştı çok üşümüştü üstüne bir battaniye aldı ve evi yavaş yavaş gezmeye başladı gezdikten sonra yatağına yattı ve uyumaya çalıştı ..............................
Sabah olur Sabah olur ve Ela kalkar sokağa çıkar ve gezmeye başlar yanına 19 yaşında bir çocuk yaklaşır ela'ya
-merhaba hanımefendi sizi uzun zamandır takip ediyorum yalnız olduğunuzu gördüm ve yanınıza geldim umarım rahatsız etmemişimdir rahatsız ettiysem şimdiden özür dilerim.
Dedi bana Ben de evet dedim 1889 yılından geldiğini söyleyemezdim onunla birlikte yürümeye başladık sonra bir an bir yere oturduk ve bana ismimi sordu ismimin Ela olduğunu söyledim onun ismi de Murat mış Murat yavaş yavaş sevmeye başlamıştım akşam olmaya başladığında Murat bana
-eğer yanlış Sen benim evimde kalabilirsin.
Dedi ben de
-bilmem var sağ ol
Dedim.
Ve sonra ona şöyle bir soru sordum.
-Sen yalnız mısın
Oda bana cevap verdi.
-evet ben de yalnızım
Diye cevap geldi sanırım o da 1889 yılından gelmişti bunların hepsi sabah konuşacaktık birbirimize el sallayarak kendi evlerimize yol aldık.
