UMUTSUZ

.....yeni arkadaş.......

Canım şerrolarım okuyun lütfen..
_______________

Sabah alarmın sesi ile kalktım gözlerimi açar açmaz büyük bir şok yaşadım çünkü çarşaf kandı bir an regl oldum sandım
Ama örtüyü kaldırınca kolumun kanadığını anladım dün akşam sarmamıştım bu yüzden kanamış olmalı hemen kalkıp çarşafı makineye attım kıyafetlerimi giydim saçlarımı açık bıraktım

çünkü kolum çok acıyordu çantamı hazırlayıp anahtarlıktan anahtarımı alıp çıktım asansörün gelmesini beklerken ayakkabılarımı giydim asansör de kendime bir bakıp aşağı indim kolumun takıldığı kapıya baktığımda sivri ucunda hala kan vardı ve kurumuştu.......

Okula doğru yol aldım kulaklığımı takıp müzik dinledim yol boyu, okula yaklaşınca berayı gördüm ama görmemiş gibi yaptım hızlıca sınıfa çıktım bazıları ayakta bazıları telefonla oynuyor bazıları sohbet ediyordu kolumdaki saate bakınca dersin başlamasına 7 dakika vardı bu süre bana bol bol yeterdi hemen sırama geçtim

telefonumu çantama attım önüme döndüm önümdeki kız bana el salladığında bende gülerek el salladım

"Merhaba ben zeynep"

Dedi elini hafifçe uzatarak uzattığı elini hafifçe sıktım

"Bende lalin"

"İsmin çok hoş"

"Seninkide öyle"

Diyebildim sadece

"Eee kimlerdensin nerelisin annen kim baban kim?"

Resmen ahiret sorgusydu..

"Aslen bursalıyım buraya yeni taşındık annem cerrah babam ben 5. Sınıftayken bizi terketti bu kadar"

O sırada beranın orada olduğunu yeni farketmiştim

"Hmm"

"Eee sen kimlerdensin necisin?"

Dedim alaycı bir şekilde

"Bende bizlerdenim"

Deyince gülmeye başladık sonra sınıfa hoca girince sustuk zeynep kısık sesle

"Tenefüste konuşuruz"

Dedi bende kısık sesle

"Tamam"

Dedim....

Ders matematikti dinlemem gerekiyordu yapamıyordum ama yapmak içinde dinlemek lazımdı.....

Nedense derse hiç odakalnamadım bir yandan göz ucuyla beraya bakıyor bir yandan yazı yazıyordum....

Eğilip saatime baktığımda zil çalmasına 20 dakika olduğunu görünce sıkıntıdan patlamak üzereydim.....

Beraya yavaşça başımı çevirince onunda bana baktığını anladım bir anda gülmeye başladı yine neye gülüyorsun dercesine başımı sallayınca

"Hiiiç"

"Yok olmuş birşey"

"Yok olmadı birşey"

Öldürecek gibi bir bakış attığımda

"Olmadı,olmadı"

Deyince aldırmadan defterime dönüp birşeyler çizmeye başladım çizim yapmayı seviyordum güzel görünüyorlardı

"Merak etmiyormusun?"

Deyince şaskınlıkla ona döndüm

"Neyi?"

"Dün demiştim ya sonra söylerim diye"

"Haa"

Kaşlarını kaldırarak bana baktı

"Yok ya merak etmiyorum"

Dedim ama deli gibi merak ediyordum....

"Öyle mi?"

"Öyle"

"Bana pek öyle gelmedi"

"Sana öyle gelmiş"

Sonunda zil çalınca zeynep bana doğru döndü....

"Kantine gidelimmi ben biraz açım da"

"Olur tabi gidelim"

Dediğimde göz ucuyla beraya baktı

"Lan bera kalk sende gel "

Deyince şok oldum berayla nerden tanışıyorlardı yada neden  bu kadar samimiydi....

"Ula zeynep ula zeynep tamam geldim"

Diyecek birşey bulamadım......

Kantine vardık ben simit ve ayran isteyince berayla zeynep aynı anda

"Sende mi?"

"Ne bende mi?"

İkisinede sorgulayan bakışlar attığımda ikiside gülmeye başladı elimdeki parayı beranın eline verip

"Bana bir simit bir ayran bir de su"

Deyip boş masalardan birine geçtim onlara  bakrtığımdaysa hala gülüyorlardi büyük bir offf çekip önüme döndüm beş dakika aradan sonra yanıma geldiklerinde

"Keşke gelmeseydiniz"

Dediğimde bera hala sırıtarak

"Gelmeseydik gülmekten yerlere yatacaktık bizi yerlerden toplamak istemezsin"

Deyince karşılık olarak

"Ne demezsin"

Dediğimde araya zeynep girip

"Bahçeyemi çıksaķ?"

Dediğinde bera ile aynı anda

"Oluur"

Dedik bu zeynepin hoşuna gitmiş olmalı ki hala gülüyordu.......