Minulat ko ang aking mata sa pag mulat ng aking mata bumungad agad sa saken ang pamilyar na kisame... Sandali? Wag mong sabihin? Tumayo nako ng tuluyan at nilibot agad ang nasa paligid saken ganon na lang ang gulat ko na napag tanto ko kung nasan ako... Naka balik nako? Pero paano? Paano ako naka balik? OMG yung libro! Hinanap ko agad ang libro.
"AYUN!" nakita ko ren nasa ibabaw ng aparador ko? Pano napunta yun dun? Weird.. Di nako nag patumpik tumpik Pa binuksan ko agad yung libro.
"Kabanata 28...29...30...31!"
"O MY GHAD!" Hindi talaga ako nananaginip paano nangyari yun?! Napunta ako sa mundong yun? Sa mundo kung saan imposibleng mapuntahan.. Nakahit sino man wala pang nakakapatunayan na kung totoo man yun.. Pero ako.. Akong saksi shet?! Napunta ako sa isang storyang binabasa ko! Oh shet talaga! At eto pa! Si jeffree monteros! Totoo siya totoong buhay at nakita ko pa sa personal. Paanong nangyari na isang tulad ko makakapunta sa wattpad world pero paano naman ako babalik dun kung sakali? Ano ba yan parang hirap paniwalaan parang panaginip lng shet.
Alam ko na kung sino makakasagot neto.... Si otor!
"Tama! Si otor! Kaylangan ko siyang maka usap. Pero papaano?"
Habang nag iisip ako kung pano ko pupuntahan si otor bigla nalang bumukas yung Pinto.
"Ate?!.. Nay! Si ate nandito na!" Sigaw natawag ng kapatid kong pangalawa.
Teka nandito na?? Ibig sabihin nun nawala talaga ako?
"Anak! Jusko saan kaba nangaling bata ka? Ha?! Pinag alala mo kame" sabay yakap saken ni nanay ako eto tulala paren.
"Saan kaba nangaling ate? Bigla kalang nawala ng dalawang araw porket day off mo umaalis kana tapos wala pang pasabi? Siguro may kasama kang lalaki noh? Hala ka ate mag aasawa kana? Iiwan mo na kame? Ate naman patapusin mo muna ako ng pag-aaral bako ka lu---" diko na pinatapos yung sasabihin niya binatukan ko siya ng malakas napaka OA kase eh!
"Aray naman! Nanay oh si ate!" Sumbong niya kay nanay.
"Paano kase ang OA mo wala pakong boyfriend o asawa man yan sinasabe mo!" Sigaw ko sa kanya. Gigil moko beh ah. Tinignan kame ni nanay nasa ginta kase namin siya. Tas bigla niya kame binatukan parehas.
"Nay naman!/aray nay!" Sabay namin angal.
"Wag nga kayo mag away ano ba kayo?! ikaw jennelyn wag kang OA! At ikaw naman Jennifer saan kaba talaga nangaling ha?! Pag kagaling mong trabaho nung Friday bigla ka nalang nawala at teka bat ganyan ba suot mo may sahod kana ba? Bago yan ah? At mukhang mahal Pa anak saan kaba talaga nangaling?" Mahabang sabi ni nanay.
"Ano po Jan lng po kilala... Sa bestfriend ko po nay... Bigla po kase ako hinatak nung gabing yun tapos.. Ano.. Sinama niya ako sakanila... Tas nag bonding lng kame kase matagal na kame di nag sama tas.. Nay ano binili niya ako damit kaya ganton suot ko di nako naka pag paalam kase malayo yung bahay nila" mahabang paliwanag ko kaya nanay sana maniwala siya shet! >__< sorry Lord nag sinungaling ako huhuhu.
"Eh bakit dika man lng tumawag ha? Para saan ang cellphone aber? Pang wattpad?" Shet di papala alam ni nanay na nanakaw cellphone ko.
"Ano kase nay diko nasabe senyo nanakaw yung cellphone ko kaya yun diko nadala yung Isa para maka tawag at staka na walang signal dun."
Pag sisinungaling kopa huhuhu selp ang bad mo>__< naningkit ang mga mata ni nanay shet sabe ko na di maniniwala toh eh.
"Sge na mag pahinga kana mukhang kakadating mo lng di man lng kita na pansin umakyat" sabe ni nanay tas naki pag beso saken nakagawian nanamin yun..
Naka hinga ako ng maluwag shet akala ko nabuko nako muntikan nako paano sa susunod? Bahala na nga. Napatingin ako sa mini cellphone ko tumatawag si Danica.
"Hello?" Sabi ko.
"Ghourl! Buhay kapa ba? Nasaan kana? Late kana babaita ka!"sigaw niya sa kabilang linya isa pa to ang oa. Wyt tama ba narinig ko? Late? Ibig sabihin may pasok? Eh di naman nako pumapasok sa school etong si Danica ang oa-- natigilan ako napatingin ako sa calendar ko dito sa kwarto...
"Shet! Kigwa late nako! Agrrr! Late nako omyghad shet shet! " diko na inantay sagot niya binaba ko na bahala siya late nako!!!!!
May trabaho pala ako ngayon shemay naman oh!
*****
Pag ka dating ko sa pinag tatrabahoan ko pinagalitan ako ng manager namin ayaw niya kase ng na lalate sa trabaho kahit sila Danica ang may ari ng restaurant na tong pinag tatrabahuan ko.
"Ano teh? Nyare sayo? Saan kaba nang galing? Dalawang araw kang nawala walang paalam." Nag tatakang tanong ni danica. Diko naman pwede sabihin saan ako nag punta baka isipin den niyang nababaliw nako.
"Ahmm s-samalayo k-kasi a-ano may inutos sakin si nanay di nako nakapag Pa alam kas--" pinutol niya yung sasabihin ko.
"Nag punta dito nanay mo hinahanap ka den! " si danica
"Ano kase ahmm.. " Wala akong maisip na dahilan shet >_<
"Hay nako cj stop it na sabihin mo nalang kung saan ka talaga ng gali--"pinutol ko na yung sasabihin niya at inunahan ko na siya mag salita.
"Galing ako sa mundo ni jeffree napunta ako sa wattpad world kung saan impossible... " direksyong sabi ko sakanya. Tulala lng siya at Maya Maya.
"HAHAHAHAHAHAHAHAHA!" tawa niya.
"Alam mo ghourl hahahaha kung gagawa ka lng ng dahilan yung di Pa katotohanan? Hahahahaha" natatawang sabi niya..
"Danica totoo yung sinasabe ko sayo.." Seryosong sabi ko.
Napa tigil siya ng tawa nung nakita akong seryosong naka tingin sakanya
"Paano nangyari yung gurl napaka impossible... Alam mo kaka wattpad mo yan ha ha ha" sabi niya Pa habang tumatawa ng pilit.
"Seryoso ka talaga? " pag uusisa niya pa tumango naman ako.
"Kahit basahin ko pa yung bagong ud pani gurado may ud na dahil nandun ako mismo habang nangyayari yung next chapter" naiilang na sabe ko diko alam kung pano ko I eexplain
"O my ghad!" Gulat na gulat na sabi niya agad niya kinuha yung cellphone niya sa bulsa niya.
"Jan ka lang mag uusap pa tayo ipapaalam na lng kita babasahin ko lang yung ud ni author" aniya danica.
Nag intay ako halos kalahating oras den at si danica? Eto katabi ko nag babasa ng wattpad binabasa niya yung 'PL'(parallel love) at Maya Maya...
"O MY GOD!" Sigaw niya at tumingin sakin.
"Cj? Ikaw yung.. Ikaw yung bagong character sa PL! Oh shet?! P-paanong?"taka at gulat na sabi niya.
"H-hindi ko den alam gurl.." Namomoblemang sabi ko
"I kwento mo kung papaano!" Tila na eexcite na sabi ni danica. Kinuwento ko lahat kung papaano ako napunta dun yung libro na binigay sakin pano ako napunta paano ko nakilala si jeffree lahat lahat walang labis qalang kulang.
"Omyghad!" Sigaw niya ulit saet sa tenga!
"Diko den alam kung papaano okay? Kay langan ko mahanap yun nag bigay nung libro o si otor.. Kaylangan ko maka usap yung gumawa nung story bakit nag kaganon" mahabang sabi ko napabuntong hininga nalang si danica.
"Tutulungan kita jan gurl kahit wala pang nakakakilala kung sino yung misteryosang author na yun hahanapin natin siya okay? Don't worry nandito ako I help u" malambing na sabi ni danica kaya mahal na mahal ko toh eh si danica lage nan jan pag may problema ako siya lage tumutulong at sumasalo sakin kung dilang babae toh iisipin Kong may gusto sakin toh eh hahah jok buti nalang may kaibigan akong nan jan.. Sa ngayon kaylangan ko makita si otor o yung nag bigay sakin nung libro
Mahahanap din kita otor kaylangan ko ng sagot sa lahat ng tanong ko...
Enjoy...☺
YOU ARE READING
Parallel Love
RandomNaniniwala ka ba sa magic, fantasy? Tunghayan ang kwento ng dalawang magkaibang mundo na pinag-tagpo ng tadhana. Dadaan sila sa maraming pagsubok at hamon, malalagpasan kaya nila ito, sila kaya'y itinadhana din?
