This is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events and incidents are either the products of the Author's imagination or used in fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.
-----------
Leigh's POV
Kuya Larson visited our house last night since yun lang ang enough time niya to talk with us. The dinner was fun. Nandun rin ang mga kaibigan ni kuya except Kuya Levi and Axel. I sighed because this few days hindi ko na nakikita unlike before.
"Leigh?"tanong ni Kuya while driving. Tumingin ako sa kanya ng kunot nuo. I sighed again at inayos ang mga survey na project ko. "Di kita masasabay mamaya. I have training" he said while focusing on the road. That's bad, really bad. Sana pala dinala ko ang sasakyan ko kanina. Hindi man lang sinabi sa akin. "Kuya akala ko ihahatid mo ako kina Zin" nagtataka na tanong ko. "Commute ka nalang. I'm going to be late at may band practice pa after" sambit niya.
Hindi papasok ngayon si Zin dahil susunduin niya ang Ate niya ngayon and also I promised her that I'd come over to their house tonight. I can't ask Kuya Bim para sunduin ako since ihahatid niya sila Mama at Papa sa airport mamayang uwian namin. "I'll ask Axel or Carter para ihatid ka" tumango nalang ako as a respond.
Niliko na ni Kuya ang sasakyan. Nasa entrance na kami ng school at papunta sa parking lot.
Nang makarating kami ay halos lahat ng estudyante sa parking lot ay tumitingin sa sasakyan. Alam na natin, it's because of Kuya and his famous looks. I rolled eyes when my brother smirk sharply. I ignored him at saka lumabas na sasakyan.
Kinalkal ko ang aking backpack para makuha ang cellphone ko. I frowned nang hindi ko makita ang cellphone. Bumalik ako sasakyan at tinanong si Kuya na pababa palang. "CP ko andiyan?" Tanong ko kay Kuya. Nilingon niya ang sit ko kanina saka umiling. "Wala talaga?" Tanong ko ulit dahil naninigurado lang dahil kailangan ko itext ang classmate ko para iassure na dala lahat ng ingredients. Aabangan ko pa siya sa waiting area para matulungan. "Wala talaga" iling iling na sambit nito saka tumingin muli sa akin. I sighed in frustration.
Pumasok muna ako sa school at pumunta sa building ko. Iniwan ko ang mga gamit ko sa room saka lumabas. Habang pababa ako nahagip ng paningin ko si Kuya Levi walking outside the building. I followed him of course. Lahat ng dinadaanan niya ay napapatunganga at napapanganga. I act like papunta lang ako sa same direction. Pumunta ito sa Garden ng building namin. Bago pumasok sa gate ng garden ay naghilot ito ng sentido. He looks sulky.
Anong gagawin niya dito? Andaming tanong ang naglalaro sa isip ko. Nang makapasok siya ay pumunta siya sa mga benches na nakahilera sa gilid. I saw a women smiling ear to ear ng makita niya si Levi. Naglakad ng kamay ang babae but he just looked at it coldy.
The woman smile fade awkwardly pero ibinalik niya iyon. I hissed dahil she's too papansin kasi. I admit she is beautiful a pure outside look pero sa nakikita ko ngayon binabawi ko na. Levi sighed and started to talk. The girl's glee face bacame unhappy. Yumuko ito at nagsalita. She held His hand but he push her hand away from his. The woman frown eden and started to cry. I rolled my eyes.
She hurriedly wipe her tears and smile. Nabaling ang paningin nito sa akin. She tiptoe and kiss Levi in the cheeks. Levi pushes her away and I saw pain in her eyes. "What are you doing here?" A manly baritone voice surrendered to my ears. Nagulat ako dun. Nakita kong napalingon sa gawi namin si Levi kaya hinila ko patago sa puno si Axel. Magkaharap kami pero ang paningin ko ay nandun kina Axel.
The woman walk away feeling dejected. Dumaan siya sa amin. She smiled sweetly sa amin but the pain is still visible in her eyes.
Nilingon ko si Axel dahil sa sabay sabay na pagmumura nito kaya nilingon ko siya. Namutla ako ng magkalapit ang mukha namin sa isat isa. He smirked at lalo pa nilapit ang mukha.
