•Lonely• (Дууссан)

.....

Зузаан уруул давхраатай нүдтэй нэгэн охины жаазтай зургын өмнө зул сүндэрлэх мэт асжээ...

Хар хувцастай нулимс дүүрэн нүдтэй хүмүүс нэг нэгээрээ танхимаас гархад гагцхүү Тэхён л тунан үлдэж хоцорлоо...

Гэвч түүнд Мирэгийн жаазтай зураг биш хаалганы хажууд уйлан суух Жонгүг сэтгэлийн шарх мэт хөндүүрлэн өвтгөж байна...

Гэхдээ үүнийгээ мартан сүүлчийн үг болох үзэг дэвтэрээ төвөггүйхэн мэдэх тэр нэгэн газарт буй гэдгийг мэдэж байлаа...Хэсэг хугацааны дараа тэрээр өөрсдийн л мэдэх саравчинд очин газар ухан сийчиж эхэллээ.
Хоромхон зуурын дараа тэрээр хайсан зүйлээ олох шиг багахан гунигтай инээмсгэлэл тодруулан тэмдэглэлийн дэвтэрийг нээн эхнээс нь уншиж эхэллээ

~Сайн уу? Тэхён? Чамд энэ тэмдэглэлийг унших өдрийн мэнд.....