Fallen Angel

Part 4: Remembering Kuya

Agad akong umuwi sa bahay. Hindi kona hinintay pa si Hyeri. Wala ako sa mood ngaun.

Kanina pa ako nakatotok sa computer. Paano ba naman kasi.. kanina pa pumapasok sa isip ko ang sinabi ni Yeong Wook. Aish! Im really pissed off.

Sinearch ko ang pangalang Hyeri Emerald sa google. May clinick akong isang page at doon ako napahinto.

*opens the door*

"Yo! Anong ginagawa mo?"

"Basahin mo to" sabi ko sakanya na ikinagulat niya.

"Hmmm... Hyeri Emerald name was abandoned...." napahinto siya sa pagbasa. Lumingon ako sakanya. Yumuko siya at may sinabi.

"Abandoned... killed my own family... totally... not true"

Hyeri's POV

"It's totally not true!" Sigaw ko. Hindi ko namalayang tumulo napala ang mga luha ko.

"Wag! Please!.. Ako nalang!"

"Kuya" patuloy ako sa pag iyak.

"O-oi" hindi ko siya pinansin at patuloy lang umiiyak.

"Sorry, pero kailangan niyo ng parusa. At iyon ay ang kamatayan. Kailangan nyong maalala ang isa't isa at hanapin ang isa's isa kundi mamatay kayo. Bibigyan ko kayo ng tatlong linggo para gawin yun. Yan lang ang maitutulong ko saiyo. Paalam"

Naalala ko na. At may limang araw na lamang ako. Kailangan ko na siyang hanapin....

Kailangan ko nang hanapin si kuya... hindi ako papayag na mamatay kami. Pero kailangan ko ng tulong.

Oo! Tama! Si Yeong Wook at El pati nadin si tita!!!

"El! Kailangan ko ng tulong mo..." sabi ko sakanya na nakatingin padin saakin.

"..naalala ko na.. si kuya.. kailangan ko siyang mahanap... kundi... mamatay kami" wika ko sakanya.

El's POV

"..naalala ko na.. si kuya.. kailangan ko siyang mahanap... kundi... mamatay kami" agad akong natauhan sa sinabi niya. Mamatay siya? Mamatay sila? Anong pinagsasabi nito?

"Yan. Yang fake na story nayan. Hindi yan totoo." Sabi niya sabay turo sa computer. "Ang totoo patay na ang mga magulang ko nung sanggol palamang ako. At yung pangalan ko naman.. hindi ko pa alam kung sino ang may pakana nun o bakit naging bawal."

"Pero El. Si kuya nalang ang natira kong pamilya. Mahal na mahal ko yun kahit pasaway... sige na, tulongan mo akong mahanap si kuya" teka teka. Hindi ko siya maiintindihan. Bakit naman sila mamatay? Anong connect dun? Tutulongan ko siya pero sa isang kondisyon.

"tutulongan kita sa isang kondisyon" makahulugang wika ko sabay grin. Nakita ko namang napalunok siya.

"Be mine" The f*ck! Ano bang iniisip ko?!

"A-ano?" She asked and starting to clear her throat. I can't help but to laugh.

"Gag*! Eh pinagloko loko mo lang ako eh! Makaalis na nga! Hindi ko kailangan ang tulong mo! Pupunta nalang ako sa bahay ni Yeong Wook!" Nawala ang ngiti ko sa labi ng bigla niyang binanggit ang pangalang Yeong Wook. bigla ko nalang siyang hinila at inilapit sa akin. Takte naman ohh! Hindi ko na alam kung anong ginagawa ko.

"wag na wag kang hihingi ng tulong sa lalakeng yan." Takte! Hindi na ako to!

"B-bakit naman?" Utal-utal nyang tanung na hindi mapakali.

"Basta!" Sabi ko sabay talikod.

"Eh saan naman ako manghingi ng tulong? Eh hindi mo nga a----" hindi kona siya pinatapos mag salita.

"Answer me honestly. Sino ka? Ano ka? At bakit mamatay kayo kung hindi niyo makikita ang isa't isa" sunod sunod kong tanung.

"Yun ba ang kondisyon mo??" Tanung niya. Binigyan ko lang siya ng isang death glare. At buti nagets niya naman.

"Uhm. Una sa lahat ako talaga si Hyeri Emerald. Isa akong tao but unfortunately namatay ako..." napahinto siya pati nadin ako. N-namatay siya? Hindi ba ito nagbibiro?

"Nagiging anghel ako kasama si kuya. Hindi ko alam kung nasaan ang mga magulang ko. Kasi hindi ko nga sila nakilala. So ayun. Pasaway ang kuya ko kaya naparusahan siya pero dahil sa pareho kaming pasaway nasali nadin ako. At ngaun binigyan kami ng tatlong linggo para gawin ang pinagawa saamim. Maalaala ang isa't isa at mahanap ang isa't isa" ngaun. Naintindihan kona. At parang seryoso naman siya sa mga sinabi nya. At hindi ko hahayaang mamatay siya--este sila ng dahil saakin. Dahil ba saakin?