Prologue

207 3 0
                                    

“Karl, will you hold my hand?”  I saw a confusion in his face.

Instead of asking why, he just held my hands without any hesitation.

I look at the man’s face who is the reason why I asked Karl to hold my hands.

PAIN..

HEARTACHE..

BROKEN..

TORN APART INTO PIECES..

Lahat  ng emosyon na yan ang naramdaman ko ng makita ko na may iba ng kasama si Lance. Hindi ko matanggap. Gusto ko nalang na lamunin ako ng lupa para matapos na yung nararamdaman kong sakit.

Tumingin sakin si Karl. Pagkatapos naman ay sa direksyon kung nasan si Lance. At tsaka tumingin ulit sakin. Nakahalata siguro siya na ginagamit ko lang siya at pinapamukha  ko lang kay Lance na hindi ako nasasaktan.

But instead of letting go of my hand, he just held it even more tighter. And then I saw Lance’s eyes turned red. 

He's a CasanovaTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon