(Vilton Series #2) Ang babae sa manokan

Part 2

"Vilton," I murmured.

Gilingi nako siya.

"Is your name, Vilton?" I asked her.

But she just shrugged.

So maski ngalan niya wala siya kabalo? How is that possible? Unsa jud kaha nga trauma iyang na experience?

Because I believe dili ni in ani nga babae. Childish man iyang inistoryahan ug panghuna huna, pero iyang barug, matured na.

"I'll call you Vilton, then"

Nilingi ra siya sa akoa ug ni smile tas sunod sunod nga ni yango.

Sus mura jog bata.

"Ay no, basin naay maka hearing nga naa ka diri and the guys after you.." I paused and looked at her.

Mura sad siyag nabalaka.

I think I'm right. There are guys who's after her.

"Vilton. Hmmm," what should I call her?

"I'll call you Vivi nalang,"

"Vivi?" She asked.

"Yes, Vivi," tubag ra sad nako ug ni smile sa iyaha.

My Vivi. Vivi ko.

"Okay! I'm your Vivi, hehe" ana pa siya ug ni hug sa akoa.

Naa koy na feel astang humoka sa akong dughan nga nakapasiga sa akong mata.

Panabangi!

She broke the hug.

"What's your name?"

"I'm Luther," I smiled.

"Luther. Nice! But I want to call you Lulu!"

Hapit ko matuk-an sa iyang giingon. It doesn't sound right. Lulu? Mura man ug katong akong buhaton unya. Shet.

Hilaw ra ko nga ni smile sa iyaa.

Maka curious kaayo siya nga babae. Na curious ko unsay nahitabo sa iyaa and kung unsa siya if wala ni nahitabo. And what if, dili ako ang nakapamahog sa among mga manok ganina?

"I'm sleepy," ana pa siya ug nihigda sa akong paa. Nanggahi ko. Wa ko ga expect sa iyang gibuhat.

"You seem tensed. Or are you just tired? Gusto ka pahilot? My mamai told me that hilot heals everything!" Ana pa siya nga gihangad ko. Dako kaayog smile ang naa sa iyang nawong.

"Kabalo ka mo hilot?"

Nahilom siya.

"No, but I once saw my mamai na gi hilot si papai. Want me to show you?" Ana pa siya nga naa joy willingness sa mga mata.

"Nah it's fine. You need rest," I told her.

"Okay," ana ra sad siya ug nipiyong.

Pamalihugi. Ang iyang mga pilok. Ang iyang mata. Perfect man japon kaayo maski ga piyong na.

Not a few minutes later, I could feel her breathing deepened. She's fast asleep.

She's really tired.

Hinay hinay kong nilihok ug gipa unlan iyang ulo sa isa ka throw pillow.

Akoa sang iprepare sa kwarto kung aha siya matulog. Diri lang sa siya for the meantime.

I don't have any plans on telling my parents about Vivi. Kay wala ko kabalo unsa ilang reaction. And I still want to dig deeper about what really happened to her.