(Vilton Series #2) Ang babae sa manokan

Part 14

Sa akong pagkatanga, wa ko kabantay nga gilabyan na diay kong Luther ug nidiretso sa may sink.

Pagkarealize nga nahubo diay akong towel, wa na nako gipunit ang sinukahan nga tuwalya ug daling nidagan padulong sa akong kwarto.

Nailhan na kaha ko niya ron? Iya man gong reaction ganina kay murag nakakitag balbal bitaw. Or ambot oy. Basta kay shock kaayo siya pagkakita sa akoa.

Nidiretso kos akoang banyo sa kwarto ug naligog balik.

I just wore a pair of silk nighties and then grabbed the only shirt that's in my closet nga panlalaki. It was Zeus'. Nadala nako atong pagpang empake nako.

Now I miss him. I could remember that I once sneaked into his room ug gikuha ni nga shirt kay wala lang, ganahan lang ko kay comfy man gud kaayo iyang mga sanina and ma remember sad nako si Luther kay same body size lang man gud sila.

Paggawas nako sa sala, nakahigda na si Luther sa sofa ug nay ginayawyaw.

Hinay kong galakaw padulong sa iyaha.

"Tell me I'm dreaming. Yeah. I'm dreaming. That wasn't her. No. I was just imagining things. Yea— damn!" Ana pa siya nga hapit mahulog sa sofa pagmata niya nga naa nako sa iyang atubangan.

"Vivi?" He asked. Still can't believe I am in front of him.

Nilingkod siya ug niatubang sa akoa.

Maski ako di ko katuo nga naa siya diri sa akong apartment. It feels so long since the last time I saw him. And that was when he found out that I gained back my memory.

"Yes Luther, it's me," tubag ra sad nako.

Feel nako nahuwas huwasan na siyas iyang kahubog.

"But.. what.." ana pa siya nga gitutukan akong nawong dayon akong buhok.

Gigunitan nako akong buhok ug gitan-aw siya.

"Yeah, I trimmed and dyed my hair. You don't like it?" I asked. Just to lift the mood. Kay awkward kaayo ang among atmosphere.

"No, it's just that I like your hair long and," nihunong siya ug gitutukan nasad ko.

"Never mind," ana pa siya ug gitaas iyang kamot sa akong nawong.

"Are you.. real?" I can see that his eyes are watering. Is he going to cry?

"Yes, Lu. I'm real," tubag sad nako ug mas giduol akong nawong sa iyang kamot.

He then held my face with both his hands and pulled me in for a warm and tight hug. Causing me to sit on his lap.

"It's really you, Vee. Its really you," ana pa siya nga karon ang ulo naka suksok na sa akoang li-og. And then I felt his shoulders shaking.

He's crying.

We both cried our hearts out and stayed in each other's arms for a moment, before he gently part his body from me.

"Wait sa," ana pa siya ug gipatindog ko. Na conscious ata sa iyang kaugalingon.

"Gikan pa ko gasuka. I stink. I'm sorry if nasukahan tika," ana pa siya. Not leaving his eyes on me. Murag mahadlok bitaw nga mawala kos iyang panan-aw.

"Yeah, twice," I teased. Nisiga sad iyang mata.

"Twice?? You mean nasukahan na tika ganina?"

"Take a shower! Sge na. Take this," ana nalang ko ug naay gitunol sa iya mga towel ug katong tshirt ni Zeus.

Iyang gikuha ug gitan-aw ang tshirt. Gatagbo ang kilay nga gitan-aw ko niya.

"Sige na! Late na o!" Ana pa ko ug gitudlo ang wall clock sa sala.