The Hidden Daughter

CHAPTER 2

MHEL'S POV

Pag ka gising ko ay napaka ganda ng gising ko dahil makakalabas na rin ako sa pamamahay na ito nag set ako ng alarm kaya hindi na nila ako ginising naligo at pinatuyo ang buhok ko ngayun ko lang naalala tingnan ang uniform ko at nung makita ko yun ay napaka ganda at bagay na bagay sakin maikli ang palda hangang taas ng tuhod ko kaya ganon nalang ang saya ko dahil ang porma tingnan ng uniform ng school na napili ni mommy its actually private school and malaki ang tuition pero dahil nga may kaya kami ay kaya ni mommy na pa pasukin ako sa ganong kalaking school

Actually hindi na first day of school August na kaya papasok na agad ako pag katapos ko mag bihis ay sinuot ko na ang blackshoes ko medyo may takong yun at tama lang ang taas,inipit ko nalang ang buhok ng ponytale dahil syempre bago lang ako sa school pag katapos nag suot ako ng simpleng earings at sinuot ang necklace na huling bagay na binigay saakin ng aking ama na pumanaw na medyo nalungkot ako dahil naalala ko na naman sya,di ko man lang nakita kung anong itsura nya dahil wala akong picture nya at namatay sya sa car acident yun ang sabi ni mommy

Pag katapos ko mag ayos ay bumaba na ako para mag breakfast "good morning manang lacey"bati ko kay manang habang nakangiti

"Good morning rin iha sige maupo kana" bati nya sakin habang nakangiti rin "siguro ay exited ka na kitang kita sa muka ang saya ngayun iha" dag dag nya pa na tuwang tuwa para saakin

"Yes i am manang imagine ilang taon ako nakatira dito na hindi nalabas nakukuha ko ang gusto ko pero napaka boring naman na andito nalang ako palagi" sabi ko pa

"Oo nga iha pero ang alam ko ay isang beses ay patakas kang lumabas dito ng hindi alam ng mommy mo"aniya nya na patuksong nakangisi saakin kaya naman natigilan ako at ngumiti nalang sakanya ng pilit pero nahihiya at naiilang dahil sya ang naka huli saakin nung oras na yun

"Hehehe manang lets not talk about that"aniya ko at napanguso dahil pasimple nya parin akong tinutukso pero natigilan kami ni manang g marinig si mommy na pababa ng hagdan

"Good Morning baby" bati ni mommy at humik pa sa pisngi ko"Good morning manang"bati nya kay manang habang nakangiti

"Good morning rin sa iyo,nakapag luto na ako tara na at kumain" aniya ni manang habang nakangiti kaya umupo na kaming tatlo sa upuan at nagsimulang kumain

"You look exited anak" aniya ni mommy nung makita na naka ngiti ako habang nakain

"Yes mommy i am as in SUPER!" Aniya ko pa dahil sa sobrang tuwa

"Maganda nga yan iha,pero baka mahirapan ka parin mag hanap ng kakilala dahil walang nakaka kilala sa iyo pero sana ay maka hanap ka ng maayos na kaibigan"aniya ni manang

"Oo nga anak kung maghahanap ka n kaibigan ay sana yung totoo at alam mong makakatulong saiyo mahirap ng mag tiwala ngayun sa mga tao alam mo na anak"aniya at pilit na ngumiti pero alam kong nag alala sya sakin kaya tumango at ngumiti nalang ako sakanya

Pag katapos ko kumain ay kinuha ko na ang gamit ko sa sofa ngunit bago pa ako makaalis ng sala ay biglang nangilabot ang aking katawan at ramadam kong may nakatingin sakin mula sa veranda ngunit pag lingon ko doon ay wala naman ito alam kong may nakatingin sakin dahil ramdam ko iyon hindi ko nalang ito pinansinpero may takot at kaba parin sa puso ko

"Mommy aalis na ako" aniya ko at humalik sa kanyang pisngi

"Sige anak good luck make some friends and have fun okay and......." natigilan ako sakanya dahil bigla nyang pinutol ang sasabihin nya.....mag matyag ka anak dahil kahit nasaan ka ay nakatingin parin sila sayo"aniya nya na biglang sumeryoso ang muka sa tingin ko ay nakita nya rin yung taong nasa veranda dahil sa sinabi nya ngayun kaya bigla akong kinabahan