2. BÖLÜM ~KUMA~

329 18 32
                                    

Tahir hemen arabanın arka kapısını açar ve Nefese eli ile geçmesi için işaret eder. Nefes ile Tahir hemen arabaya biner ve hızla oradan uzaklaşırlar. 3-4 dakikalık bir yolun ardından hastanenin önünde dururlar. Nefes ise yol boyunca ağlamıştır. İpek'de Tahire riv riv edip durmuştur. *yabancı birini arabaya alıp ona yardım ettiği için*    'HATIRLATMA'

T :  Ee şimdi anlatacak mısın?

N : Hı ?

T : Noldu onu diyorum?

N : Hee

İ : Ayh anlat artık !

T : İpeek !

İ : Ne var Tahir?!

N : Teşekkür ederim Tahir Bey 

T : Rica ederim da anlat bir bakayım ne diye yolda koşuyordun, niye yol boyunca ağladın ve yüzüne noldu ?

Nefesin eli istemsizce yüzüne gider.

N : B-ben şiddet görüyorum. *ağlıyor*

T : Ne, kimden, nasıl?

N : Teyzemden, hapishaneden çıkarsa babamdan..

T : Tamam şimdi bizim bir hastaneye gitmemiz lazım.

İ : Çok şükür! *sessizce*

T : Sende ağlama burada bekle sana yardım edeceğim.

Nefes ise sadece kafasını sallamıştır..

*10-15 dk sonra*

Tahir ve İpek gelir yüzleri de düşüktür.

N : Bir sorun mu var Tahir Bey?

İ : Sanane be!

N : Ş-şey b-ben özür dilerim.

T : Özür dilemene gerek yok, düzgün konuş İpek!

*yaklaşık 15 dk süren yolculuk sonrası konağa gelirler ve arabadan inerler İpek eve girip hemen odasına girer.*

N : Tahir bey ben her şey için teşekkür ederim, benim gitmem lazım, gerçekten çok sağolun siz  olmasaydınız b-belkide o adamlar b-bana ...

T : Şş geçti. *kolunu sıvazlar o sırada Asiye Reis gelir*

A : Uuuu paşam bu güzelluk kimdur?

T : Yenge uzun hikaye sonra anlatırım.

N : Neyse ben gidiyim artık her şey için çok çok teşekkür ederim.

*Nefes tam gidiyordu ki, bir el buna müsade etmedi. Bu Tahirin eliydi.*

T : Nefes gitme ya yine sana bir şey yaparlarsa, hem nerede kalacaksın?

N : ... *kafası eğik *

T : Sakın bana o eve geri döneceğini söyleme!

N : Şu anlık hayır, ama şimdi benim bir iş bulmam lazım birde kalacak bir yer gitmem lazım hoşça kal.

T : Burada kal iş buluruz merak etme.

A : Nefes kuzum gel içeri gidelim. Bana güvenebilirsin bir içerde seninle yalnız konuşalım, olur mu ablam?

N : Hı hı

*içeri geçerler*

Asiye Nefesi kendi odasına götürür ve Nefes de hayatını anlatmaya başlar Tahirde odanın önünden geçince durup dinler.

N : 7 yaşındaydım her şey o gün başlamıştı kapı çaldı ve babam sarhoş bir şekilde eve girdi anneme sen nasıl bugün çarşıda pazarcı ile sohbet edersin diye bağırmaya başladı. Tabi küçüğüm korktum. Hemen yatağımın başlığının ucunda beliri verdim. Annemin çığlığını duyunca kapıdan baktım. *ağlamaya başlar* Babam anneme vuruyordu ard arda annemin çığlıkları her yeri sarmıştı. Bir komşumuz vardı Neriman Teyze hep bizde olurdu, bizde onda. Kocası Hikmet Amca ile kapımıza geldi o kadar vurdular ki kapıya babamın umrunda bile değildi. Kapıyı açmaya gittim. Tam kapının kolunu tutuyordum ki babam bana tokat attı. *ağlaması şiddetlenir* *Sessizce ağlayan Asiye artık içindekileri bir bir sesli akıtmaya başlamıştır.* *Tahirde kapıdan onlara eşlik etmiştir..* *Nefes devam eder* Bana vurunca yere düştüm ve kolum da hali ile çökünce kapı açıldı Hikmet amca babamı tutup evden çıkardı. Neriman teyzede kapıyı kilitleyip beni kucakladı. Yatağıma yatırdı ve o güzel sesi ile bana ninni söyledi. Anneminde yaralarına krem sürüp yanıma yatırdı.O gece başımızdan ayrılmamıştı. Ve ben ilk defa böyle bir şey yaşıyordum... Bu çok uzun bir süre devam etti. Tam 5 yıl.. 11 yaşımdaydım o gece babam yine içip gelmişti. Nedeni bile yokken annemi dövdü. Bense "Baba yalvarırım yapma!" diye bağırıyordum. Kimsenin umrunda değildik Neriman teyze ve Hikmet amca hariç ama kapıyı açamamıştım bu sefer.. Babam bana tokadı yapıştırıp odama götürdü ve kapıyı kilitledi.Sonra bir silah sesi geldi. Aynı anda da annemin çığlığı. Ve sonra da benim çığlıklarım.. Her şey bitmişti o gün annemi kaybetmiştim. Silah sesini duyan Neriman teyze polisi aramış. Babam bir süre sonra yanıma gelip kemerini açıyordu ki polis geldi.  Sevinmeli miydim yoksa üzülmeli mi... hiç bilmiyordum bana tokat atıp 'Görüşeceğiz!' dedi. Hemen kapıyı açtım ve tuvaletten kaçmaya çalışan katilin yerini gösterdim. Polisler tutukladı onu 13 yıldır hapishanede.. öyle işte..

*Nefes Göz yaşlarını silip ayağı kalktı*

N : Ben artık gideyim. 

kapıya yöneldi çıktı ve aniden Tahir onu çekip sarıldı..

T : İyi misin?

                          ------------------------------

EVET BEBİKLERİM BU BÖLÜM DE BİTTİ

NASIL İLERLİYORUZ?

GÜZEL BİTİRDİM HEE

FİKİRLERİNİZ VARSA SÖYLEYİN

SORULARINIZI DA ALABİLİRİM

SAMİMİ BİRİYİMDİR İYİ ANLAŞACAĞIMIZA EMİNİM  

YILDIZCIKLARINIZI VE YORUMLARINIZI BEKLİYORUM

                        'SİZLERİ SEVİYORUM'


Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Sep 25, 2020 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

~KUMA~ / NEFTAHHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin