၁၀ႏွစ္ခန္႔ၾကာေသာအခါ
"ေဒါက္....ေဒါက္...ေဒါက္""ဘယ္သူလဲ"
"ငါပါ....milပါ
"အေစာႀကီးဘာလာလုပ္တာလဲ"
"ဘာကိုေစာရမွာလဲ.....လိုက္ကာဖြင့္ၾကည့္အံုး.....ေနကေကာင္းကင္ရဲ႕အလယ္ေရာက္ေတာ့မယ္"
"ထလာခဲ့မယ္ကြာ....သြားေတာ့"
"ျမန္ျမန္လာခဲ့ေနာ္"
"အင္း"
Winတစ္ေယာက္အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ႔အိပ္ရာထဲကထၿပီးေရမိုးခ်ိဳးသန္႔စင္ၿပီးထြက္လာခဲ့ပါတယ္။ကြၽန္ေတာ္ကကြၽန္ေတာ့္မိဘေတြဆံုးသြားကတည္းကဒီမိဘမဲ့ေက်ာင္းမွာႀကီးျပင္းလာတာ။ကြၽန္ေတာ့္ကိုအစစအရာရာကူညီေပးၿပီးနားလည္တတ္တဲ့သူငယ္ခ်င္း၂ေယာက္႐ွိတယ္။သူတို႔ကခုနကကြၽန္ေတာ့္ကိုလာႏိႈးသြားတဲ့milနဲ႔ေနာက္တစ္ေယာက္ကtypeပါ။typeကကြၽန္ေတာ္တို႔ထက္၁ႏွစ္ႀကီးတယ္။ကြၽန္ေတာ္တို႔၃ေယာက္ကဒီမိဘမဲ့ေက်ာင္းကိုေ႐ွ႕ဆင့္ေနာက္ဆင့္ေရာက္လာတာ။အဲ့ေၾကာင့္ကြၽန္ေတာ္တို႔ကသူမ်ားေတြထက္ပိုခ်စ္ၾကတယ္။
"ႂကြလာၿပီလားကိုယ္ေတာ္ေခ်ာ"
"ေအး.....ႂကြလာၿပီ😏😏"
"ဘာ႐ုပ္နဲ႔လာၾကည့္ေနတာလဲ"
"ဘာလဲမေက်နပ္ဘူးလား"
"ေတာ္ေတာ့....ရန္မျဖစ္ေတာ့ဘူး.....သြားၾကရမယ္....ျခံထဲကျမက္ေတြကိုသြား႐ွင္းရေအာင္"
"အာ....ဟုတ္သားပဲ....ငါေမ့ေနတာ"
"ခုမွ😏😏"
"ငါtypeကိုသြားေခၚလိုက္အံုးမယ္"
"သြားမေခၚနဲ႔....သူကကေလးေတြအတြက္မုန္႔သြား၀ယ္ေပးေနတယ္...ၿပီးမွလာခဲ့မယ္"
"ေအာ္...အဲ့လိုလည္းၿပီးတာပဲ....သြားၾကမယ္"
*****************************************
"သခင္ေလးႏိုးၿပီလား""အင္း"
"Breakfastအတြက္ဘာျပင္ေပးထားရမလဲ"
YOU ARE READING
love or hate(bright and win)
Non-Fictionမိဘကိုသတ္ခဲ့တဲ့သူေတြကိုလိုက္႐ွာေနတဲ့winတစ္ေယာက္ရန္သူ႔သားကိုခ်စ္မိသြားတဲ့အခါ