Japan
Dark, quiet and sad. He sighed. Mabigat ang paa na pumasok s'ya sa apartment. He expected this already pero iba pala kapag nadito ka na. He misses his family, his dogs, his friends... and Bea???
"Kumusta na kaya s'ya?" The familiar pain, na para bang hindi s'ya makahinga is here again. Naalala n'ya 'yung umagang nagising s'yang nakangiti habang hinahanap ang amoy na 'yun. Only to find out that she's gone. He tried his best para makausap si Bea. He even called his Tita Det pero mukhang nagtago talaga hanggang sa makaalis s'ya.
Almost a month na silang hindi nag-uusap ni Julia. After that unforgettable night with Bea, he realized something. Nobody can replace Bea. Walang papantay. His on and off relationship with Julia is a proof that even if he tried, kahit iwasan n'ya, kahit talikuran n'ya, si Bea pa rin talaga. This time, he's ready to let Julia go. She deserves someone better. His heart, his mind, his whole sytem is aching for someone else and he is more certain now than ever.
"Wait for me. This time lalaban ako. This time sure na ako. Just wait for me please".
***
2 months ago
Nagsigawan ang lahat pagpasok n'ya sa lugar. Anton organized an intimate farewell party for him, with Bebob and some Athletes na malapit sa kanya.
"TRavs is in the house", ang maingay na si Anton. Napailing na lang s'ya. Umikot at binati ang mga kaibigan.
"Wala pa si Ate Mona? Makakapunta raw ba?"
"She's with Bea pa raw eh. Kinukulit pa yata, hirap palabasin no'n eh". He heard Matt and Anton pero nagkunwari s'yang walang naririnig. "Maybe I'm not that important to her na." He smiled sadly but immediately turned his head nang may marinig na pamilyar na boses.
"Ate Mowns may lakad nga ako." She's irritated, he can say. "Saglit lang naman tayo, nakakahiya kay Anton saka aalis na si Thirdy oh, grabe ka naman." Napapailing na lang na nilapitan ang mga bagong dating.
"May pupuntahan o may tinataguan? Hi Ate Mona." He joked. Bea rolled her eyes. "Tumigil ka Thirds, hindi naman importante mag goodbye sa'yo, malapit lang ang Japan." Balik nito sabay beso. The typical Beatriz, hindi magpapatalo. And the typical Thirdy, laging talo.
Hours passed at mukhang tinatamaan na ang lahat. Namumula na rin ang tenga n'ya but he's sober. Ayaw n'yang magka hangover bukas na huling araw n'ya bago lumipad. Natawa s'ya ng makitang lasing at maingay na si Mona. He looked for Bea pero hindi n'ya makita. He looked for her everywhere pero wala talaga. Alam n'yang wala itong dalang sasakyan kaya imposibleng makaalis ito agad.
Dali-dali s'yang lumabas, baka abutan pa n'ya. And he saw her na nakaupo sa gilid, she's wasted, halos isubsob na nito ang mukha sa screen ng cellphone.
"Uuwi ka na?" Nagulat ito. Natawa s'ya. Bea glared then pout. Kelan nga ba ito huling nangyari? Mag aasaran sila, mapipikon si Bea, susuyuin n'ya, he can't remember anymore. Sobrang tagal na yata no'ng parang wala silang pakialam sa iba, basta magkasama sila. Countless of food trips and road trips kahit may training kinabukasan, inuman na parang wala nang bukas then gagawa ng kalokohan kapag lasing na. Ang tagal na. At alam n'ya sa sarili n'yang isa 'yun sa dahilan kung bakit mabigat ang loob n'ya lately, aalis s'yang hindi man lang nakapagpaalam kay Bea.
"Are you okay?"
"uhumm. Nahihilo lang ako, gusto ko na umuwi but wala nga pala akong sasakyan. I'm trying to call Cel para magpasundo but she's not answering. Dad is not here eh".
"Maaga pa, ako na lang maghahatid sa'yo but let's have coffee first please..." He tried his best para magmukhang kawawa. Drunk Beatriz is baby Beatriz, he knows that. Alam n'yang the more na mukha s'yang tanga, mas malaki ang chance mapagbigyan s'ya.
"Fine", pagsuko nito.
He immediately hold Bea para tulungan itong tumayo. He guided her dahil nahihirapan na itong maglakad ng maayos.
"Are you okay? Comfortable ka?" Pilit na nagmulat ng mata si Bea sabay ngiti. Parang hinaplos ang puso n'ya sa saya, pero hindi pa natatanggal ang ngiti n'ya ng bahagyang humilig sa balikat n'ya ang dalaga.
"Thirds.."
"Yes Bei, may kailangan ka, nasusuka ka ba?", may pag-aalalang tanong n'ya sabay kuha ng plastic.
"Can you take me home?"
"Yes I will hatid you later but magkakape pa tayo bago kita ihatid 'di ba?"
"Thirds, please take me home."
Bigla s'yang nanlumo, akala pa naman n'ya makakapag-usap sila ng matagal bago man lang s'ya umalis.
"Okay. Ihahatid na kita sa LGV." Wala naman s'yang magagawa. Mula noon hanggang ngayon, hindi s'ya makapalag sa gusto ni Bea. Isang malalim na buntong hininga ang pinakawalan niya kasabay ng pilit na ngiti. But to his surprise, Bea hold his right hand gently.
"But you're my home. Bring me back home".
***
Note: Ang layo na ng narating ko mula dun sa panaginip kong buntis si Bei🙈 Basta masaya tayo, okay na muna sa ngayon.
Salamat sa puyat na hatid n'yo BEAsternational 🇵🇭🇺🇲🇦🇪🇬🇧🇨🇦
