Electrified Thy Peace

Prologue

Prologue

Magic unto pieces. The most magical feeling you'd feel is love—from family, friends, and a love that you thought would last, a romantic type of love they say.

A magical feeling that will break you into pieces, period.

"In-invite ako ni Margaret sa birthday niya, she said we'll see some hot guys! Punta tayo!" Gaile said cheerfully in our video call, she would rather go to parties than to go to her parent's house—and sleep.

"She also sent me an invite, mukhang mam-paplastic nanaman ako ne' to mamaya," Ann said while grinning.

'Okay lang plastikin ako ng mga tao, hindi nila alam mas plastic ako' that was her motto in life—if that's even a motto.

"I also got one, and I'm guessing that both of you also received one, right?" Rye said pertaining to me and Ezy. While both of us nodded as a reply.

"Sigurado naman ako'ng naka-receive 'din sila Caleb, Isaac and Lui, kaya kumpleto tayo' ng mag to-tropa!" I excitedly said while eating my second cookie.

'Diet who you ka muna.'

"Then call tayo sa gc kung nasan 'yung tatlo," meron kasi kaming sariling group chat nila Gaile, Ann, Rye, and Ezi—na wala 'yung mga lalaki naming kaibigan. Girls and their privacy, of course.

We agreed to take Caleb's van, since kami'ng dalawa ngayon ang naka-toka na uwiin sila ng maayos kapag nalasing—na sure ball namang mangyayari.

I wore a white tube top and tight black jeans with my black Dior rubber shoes as my outfit and used my Kate spade white sling bag and some silver chains that will compliment my minimal make-up look.

A piece of loud music welcomed us, obviously—the crowd was already hyped up, siguro'y nauna pa sila sa celebrant kaya ngayon pa lang lasing na.

There was a reserved table for us, containing only the eight of us. Kung hindi invited ang isa samin sa mga ganitong party, wag na lang. All of us will rather have our party than go to yours—friendships goals lang malakas.

Nakipag-batian naman kami'ng magkakaibigan sa mga taong namumukhaan namin, dinaig pa nga siguro namin 'yung celebrant dahil parang kami ang naglilibot para kumustahin ang mga bisita.

"Hindi man lang ba tayo kukumustahin ni Margaret as bisita?" natatawang tanong ni Ann sabay irap. Atittude talaga.

"Kinukumusta ka ng alak Ann!" pabirong balik ni Lui. Nagsitawanan naman kami dahil sa palaging nasa-savage ni Lui si Ann, basta talaga kagaguhan palaging present si Lui, pero kapag sa klase minsan absent—kadalasan tulog.

"Atleast sakin may kumu-kumusta, sayo wala," mas mabilis pa sa alas 4 ang pag-ikot ng mata ni Ann kay Lui na sinuklian lang ni Lui ng nang-aasar na ngisi.

"Girl, ang yu-yummy!" naka-ngising sabi ni Gaile sabay turo sa table ng mga lalaki. Lakas talaga ng loob.

"Tss. Andito naman ako, nagha-hanap pa ng iba," pagpa-parinig ni Isaac na sinuklian lamang ni Gaile ng nadidiring mukha.

"Parang walang tutugtog sa electric guitar girl!" naka-ngising sabi ni Anne. Habang napalingon naman silang lahat sa'kin.

Napansin 'din pala nila 'yung stage na may mga instruments, mukhang may tutugtog na banda mamaya. Trip nanaman nila ako, tss.

"Edi walang maspo-spot-an ang isa diyan!" pagpapa-tuloy ni Rye na ikina-kunot ng noo ko.

"Nahiya pa kayo—pinaparinggan ka nila Ina," putol ni Ezi.

"Lasing na ba kaagad kay—" naputol ang sasabihin ko ng nakaramdam ako ng likidong bahagyang dumaloy sa katawan ko.

"Ay, sorry!" agad na paumanhin ng babaeng naka-bangga saakin. Seryoso ba siya? Ang laki ng daanan tapos mapapadpad siya sa table namin na nasa gilid?

Imbis nasumagot ay agad 'kong tinignan ang babaeng bumunggo saakin.

Anghel na hinulog ng langit.

"Ang lawak ng daanan tapos napunta ka dito?" puna ni Gaile sa babae. Malawak ang daanan, wala 'ding naka-harang na mga tao, kung kaya't hindi siksikan—papaano naman siya napadpad samin kung nasa gilid kami'ng parte ng bar?

"I'm—sorry," naka-yukong sabi ng babae.

Anghel na hinulog ng langit (2).

"Do we have a problem?" taas noo 'kong tanong sa babae. Mas matangkad ako sakanya ng kaunti kaya agad 'kong napansin ang pagka-kunot at pagka-irita ng mukha niya. May pa 'I'm sorry' 'pang nalalaman.

"Sorry," ngayo'y halatang pinilit niya ang sariling yumuko dahil sa pinagti-tinginan na kami ng mga tao. 'Yung iba naman ay natigil sa pagsasayaw. Pinagmu-mukha 'pang kawawa 'yung sarili, tss.

"It's weird 'coz ang laki ng daanan, hindi 'din naman masikip, pero napadpad ka sa part namin? You think we would belive you're 'I'm sorry' shiz," Gaile said while mimicking the girl who seemed to be pissed already.

"What the fuck?" we heard a hissed from someone familiar, someone I missed. But then again, missed—past tense.

"I already said sorry," the girl said looking down.

I turned to him with confidence, hindi naman ako ang sumuko at nang-iwan bakit pa'ko mahihiya. It should be the other way around.

"Oh, is she one of you're girl, F?" sigurado ako'ng walang bahid ng selos ang boses ko, kung hindi ang pang-uuyam. Bahagya namang nangunot ang noo ne'to na dahilan ng malawak 'kong ngisi ngayon.

"I didn't know you'll be this low, Lia," he said with a boring look.

"Oh, if you think that I'm this low papaano pa kaya 'yang babaeng yan? Lower than the lowest?" pabiro 'kong balik na ikina-pula ng mukha ng babae. Habang 'yung mga barkada ko naman ay ngayo'y pinag-tatawanan na ang babae.

'Buti naman naisipan nila ako'ng suportahan.'

Hindi na dapat ako papatol sa babae kung alam 'kong aksidente—pero hindi e, halatang dinayo pa ang table namin para lang buhusan ako ng alak.

"Do you know her?" the girl asked F, of course, he'll just ignore it. What's new?

"My ex," he said with an expressionless face—but then, when you look through his eyes, there are emotions I've seen before.