Дургүй болж болох ч, үзэн ядаж болохгүй шүү.

233 18 2
                                    

Бэкхён бид 2 далай харчихаад буцан явна. Тэр минь миний гарнаас атган явсаар. Би азжаргалтай байна. Надаас илүү жаргалтай хүн энэ дэлхий дээр байхгүй мэт санагдаж байна.

Бид 2 манай гэрийн үүдэнд ирлээ. Гэтэл үүдэнд нэгэн машин зогсож байгаа харагдана.
Бэкхён: Сэтгүүлч нар байж магадгүй. Байж байгаад ор.
Би: Хэрвээ удах тусам л камерт нь өртөх юм шиг санагдахгүй байна уу?
Бэкхён: Харин ч өртөх хэрэгтэй ш дээ. Тао та 2-ын хэргийг залруулчих нь. Бас хоёуланг нь фэнүүд зөвшөөрөхөд ч нэмэр болно. Тийм болохоор сайн харагдаж байгаад ор. *инээх*
Би: Тийм ч юмуу тэгвэл байж байгаад орноо.
Бэкхён: Ер нь хоёулаа гарч алхах уу гадаа ч гоё байна. Тэгэнгээ камертаа ч өртчихье.
Би: Өдөржингөө машин барьсан байж ядрахгүй байна уу?
Бэкхён: Чамтай хамт байхад би хэзээ ч ядрахгүй болохоор зүгээр дээ *нүдээрээ инээх*
Би: Би ч гэсэн" бид 2 энгээд гарч алхахаар боллоо. Бид 2 хажууханд байсан нэгэн сандал дээр очиж суулаа. Тэгэнгээ Бэкхён надад утсан дээрх зурагнуудаасаа үзүүлнэ.
Бэкхён:" энэ Чанёолыг хараа хүн яаж ийм балай байж болдог байнаа"

Би:" Бэкхёнаааа
Бэкхён: Мм? *утас руугаа ширтсээр*
Би: Кёнаа л дааа
Бэкхён: Ммм? *утасаа оролдсоор*
Би: Яа Бён Бэкхён!
Бэкхён: Айнн? *надруу харах*
Би: *Уруул дээр нь үнсэх*
Бэкхён: *гайхах*" Би Бэкхёны уруулнаас уруул салгаад тэнгэр өөд ширтээд:
Би: "Би чамд мангар болтлоо дурлачихжээ. Нүдэнд чамаас өөр эр хүн харагдахаа больчих юм. *Бэкхён руу харах* Чи яг намайг яачихваа. Тарина марина уншчихсан юму мм? *инээх*
Бэкхён: Яаж мэдсэн юм. Би чамайг өөртөө дурлуулдаг Beautiful гэдэг дууг тарина болгоод уншчихсан юм.
Би: Аааан тэгээл би чамд ийм их бүр иййййййййййййм их хайртай болцон юм байна ш дээ.
Бэкхён: Би бүр ч их хайртай заюу
Би: Үгүй ээ би бүр зөндөөөө зөндөөө зөндөөө их хайртай дэлхий нар галактикаас ч том хайртай.
Бэкхён: Ааа тэгэхээр чи Крис хёнаас ч том надад хайртай байхнээ. *тоглоом хийн инээх*
Би: *инээх*

Бид 2 нэлээн удаан тэгж суусны эцэст гэрлүүгээ явахаар боллоо. Гэрлүүгээ алхах замд
Бэкхён: "Чи Таод дургүй болж болох ч үзэн ядаж болохгүй шүү. Цаадах чинь хайр сэтгэл гэж яг ямархуу зүйл байдгыг сайн мэдэхгүй байгаа юм. Тэглээч ямар хайрыг барьж жолоодож болох биш. Яг л би чамд энгэтлээ хайртай болоод юу ч хийхээс буцахгүй болсон байгаатай яг адилхан. Тао зүгээр л чамайг дэргэдээ байлгамаар байгаа юм.
Би: Юу гэж би үзэн ядах вэ дээ. Хүн хайрлаж дурлаж болно ш дээ. Тэрийг өөрөө ч зохицуулж хариуцаж хянаж чадахгүй болохоор л тийм юм хийсэн байх.
Бэкхён: *гарнаас хөтлөөд удаан алхах* удаан алхъя. Тэгэхгүй бол чамтай байх хугацаа улам багасаад байна
Би: *инээх* тэгцгээе.
Бэкхён: За байж бай. *гадуурх цамцаа тайлах*
Би: Өмсөө гадаа хүн халууцахаар халуун алга байна. Ханиад хүрчихнэ.
Бэкхён: *цамцаа надад өмсүүлээд* Чи даарчихсан байна. Чи даараад ханиад хүрчихвэл би чиний хажуунаас холдохоо болчихно. Чамд санаа зовоод ажлаа ч олигтойхон хийж чадахгүй байх.
Би: Хэрвээ чи ханиад хүрчихвэл ажлаа бүр хийж чадахгүй ш дээ.
Бэкхён: Тэгвэл сайн л биз. Ханиад хүрсэн гэж шалтаглаад ажилаа явахгүйгээр өдөржин чамтай хамт байж болох юм байна. *Хэлээ гаргах*
Би: *Бэкхёны хацраас чимхээд* Яа уба таны эгёо ч тоглоом биш юмаа.
Бэкхён: Уба? Уба. Гоё сонсогдож байна. Одооноос энгэж дуудаж байгаарай"

Мөрөөдөл биелэсэн нь /Completed/Where stories live. Discover now