Destined To Love You

Prologue

"Welcome back to the Philippines po Ms. Seya." Mang Elmer said and I smiled to him as a response to his greeting.

Pinag buksan niya ako ng upuan sa likod at umalis na kami sa airport. Naunang umuwi sina Mommy at Kuya dito at sumunod ako after 1 week dahil inasikaso ko ang mga files ko sa school ko don. Naiwan naman si Dad dahil may business pa siyang aasikasuhin.

My dad made an abrupt decision 3 years ago, Kuya and I didn't finished our study here so we continue it in the US. The reason why dad made an abrupt decision is that our business there was about to collapse.

Mommy is not into dad's decision but for the sake of our company ay pumayag na lang siya. Hindi dapat kami isasama ni Kuya pero ayaw nina Daddy na maiwan kami dito kaya sumama nalang kami.

Di ako nakapag paalam ng maayos sa mga kaibigan ko dito dahil sa biglaang pag alis namin. Pagkadating namin sa Amerika no'n nakipag facetime kaagad ako sa kanila and also with him.

But sadly, after that facetime ay hindi na kami naka pag usap ulit. Pinutol niya na ang ugnayan na may'ron kami. Ayaw kong bumitaw sa kung anong meron kami but he forced me to let go.

Di niya ako binigyan ng sapat na rason. He only said that he fell out of love. I didn't buy his reason but it was his decision, I disagree with it but I want him to be happy. When he cut the strings between us, I know it's over. Knowing him, pag siya na ang nag desisyon di mo na mababago yon.

Habang nasa Amerika ako, pinilit kong kalimutan siya, tinuon ko ang atensyon ko sa pag aaral at sa mga taong naka paligid sakin. I guess I succeed dahil di ko na siya inisip sa nag daang panahon.

"Miss Seya, nandito na po tayo bahay ninyo."

Di ko na napansin na nakarating na pala kami sa bahay dahil sa mga inisip ko.

Binuksan ko ang pinto ng sasakyan at si Kuya kaagad ang bumungad sakin.

"I thought di mo pa tapos ayusin ang mga files mo don?" Tanong nito sakin habang papasok kami sa bahay.

Our house is a 2 storey black and white house, I cannot call it a mansion because it's not that big. This house suited the four of us who wants to have a simple life.

"Nasaan si Mommy kuya?" Tanong ko kay Kuya Niko.

"She's at work." He said and I nod.

Mommy is an Accountant while my Dad is a business man. Hindi sumunod si Kuya sa yapak ng mga magulang ko dahil pinili nitong maging isang Engineer. Kuya finished his studies in the US and he's now an engineer.

"San mo balak pumunta ngayon? Baka masamahan kita."

"I'll take a rest today. Pero bukas pupunta ako ng Forden para mag enroll."

"Okay then, take a rest. Bago umalis si mommy pinagluto ka niya. I'll go to work now. Take care." Lumapit sakin si kuya at hinakilan ang aking ulo.

He's the sweetest son and brother for us. He managed to took care of me and mom when we we're in the states kase busy masyado si dad sa work.

Pumanhik ako sa aking kwarto at nakitang ganon pa rin ang ayos nito. Pag lapag ko ng sling bag ko ay dumiretso kaagad ako ng CR para maligo.

After a bath binuksan ko ang cellphone ko para ma text ang mga kaibigan ko na nakauwi na ako.

To: Kasandra

Hey, nasa Pilipinas na ako and I just want to say na sasabay ako sainyo bukas mag pa enroll and also I miss you both.

I pressed the send button and waited for Kasandra's reply. After a minute she replied.

From: Kasandra

Omg Chelseah! Are you serious? God, Ashley and I missed you a lot. We need to hang out tomorrow. I'll text Ashley about this. Omo!

I can sense her excitement from where she is. I guess she changed a lot God knows how much I missed them.

To: Kasandra

Of course we need to hang out tomorrow. Bibigay ko ang time ko sainyo ni Ashley bukas. I'll see you tomorrow, okay? Pagod pa ako sa byahe 'eh. Bye, I love you.

After the chitchat session with Kasandra I charged my phone at nahiga sa kama.

Kasandra and Ashley are my best friends since high school. I clearly remembered na binansagan kaming triplets ng adviser namin nung nasa high school kami dahil hindi kami mapaghiwalay. We just separated when we went to States. Remebering those memories with them many years ago, it makes me happy. I missed those good old days.

Di ko napigilan ang mata ko nang bigla itong sumara, tanda na ako'y antok na.

---------------"

Nagising ako ng alas onse ng gabi. Naisipan kong pumunta sa park para makalanghap ng simoy ng hangin.

Walang tao pagkababa ko kaya diretso ang lakad ko palabas. Nakita ko na ang sasakyan pa lang ni mommy ang nakagarahe, tanda na nakarating na siya pero si kuya wala pa rin.

Narating ko na rin ang parke ng village namin. Umupo ako sa swing and memories with him flashes in my mind.

Dito kami nagkikita at umu-upo noon. Maraming nangyaring memories dito, and those are like gems for me, they are precious.

Natigil ang ako sa aking ginawa nang biglang nag text si kuya.

From: Kuya

Na-saan ka? Hinanap kita pero wala ka sa kwarto mo.

Text ni kuya at nag ti-pa ako ng ire-reply.

To: Kuya

Nasa park lang ako kuya, don't worry uuwi na rin ako.

Pagka-send ko ay tumayo na ako para umuwi. Paalis na ako nang may namataan akong pamilyar na pigura ng isang lalake.

Kahit na madilim, alam ko na siya yon. Memorize ko lahat sa kanya simula noon, pero sa nag daan na panahaon sa-tingin ko ay nag bago na siya ngayon.

Nanikip ang dibdib ko nang makita ulit siya. Nararamdaman ko na pa-palapit siya sakin. I began to panicked.

Shit! Ba't nandito siya?

Hindi ba't umalis na sila ng pamilya niya sa village na ito?

"Chelseah...." his husky voice gives shiver to my body.

I thought I moved on...

Akala ko nakalimutan ko na siya...

Akala ko hindi ko na siya mahal...

Pero ba't gan'to ang nararamdaman ko?

It's been 3 years but I guess the feelings remain.

Yeah, my heart just betrayed me.

After how many years, my feelings for Tadeo Zyvier Crucio, is still the same. Nothing changed.

*****