First Sebastian Amory Salvation

CHAPTER 2

Sorry
I'm sorry at sobrang bagal ng update kung may nagbabasa man nito, kasi wala naman kaming stable internet connection or wifi at data lang ang gamit ko, tas minsan lang ako mag ka load sa isang buwan Kaya sobrang tagal talaga ako makapag update, dahil din sa pandemic kaya kailangang magtipid, pero don't cha worry dahil habang Wala akong load is nagsusulat ako para pag nagkaroon man ako isang bagsakan ang update ko diba, pasensya na ulit.

–––––

As I enter in the office of the President slash the CEO of the company the first thing I saw is the table in front of me, that I guess it is the CEO table and I guess that the table is 8 feet far from where I am standing right now,

there I saw a musculen man sitting on his mighty chair, looking so dangerously handsome, in his suit wearing an eye glass while he is busy reading and signing paper, at first mukhang di niya ko napansin or baka naman alam niyang nandito ako but he just didn't pay attention to me,

I fake cough to get his attention, and I succeed, he slowly lift up his head then look at me,

as our eyes meet, bigla na lamang tumaas ang aking mga  balahibo ng  dahil sa mga mata nitong kung tumitig ay sobrang lamig na talagang pangangatugan ka ng tuhod,

but little did I know, I was slowly lost in the reality while looking at his eyes, his eyes that looks like the darkest place where there is no light sa sobrang itim nito, as I examine more of his face I slowly look down to his pointed nose and back up again to look at his thick eyebrows na mas makapal pa sa kilay ko,

I look away a little bit then look at his face again and my eyes landed at his well define jaw and to the last stop, i swallowed hard just by looking at his red luscious, bow shape lips, that I want to taste,

Wait, what? shek, Ella ano ba yang iniisip mo nagiging manyak ka na nakakahiya ka talaga

Pero napabalik ako mula sa aking pagpapantasya sa kanyang mukha ng tumikhim ito, at ng pagtingin kong muli sa kanyang mga mata ay sobrang talim nitong tumingin sa akin na parang alam nito kung ano ang tumatakbo sa aking isip,

"Done fantasising me Ms. Sanchez" he said, whit a playful grin plastered at his face,

Napatulala ako sa mukha niya at nabigkas ang "Wafu" at halos gusto ko ng murahin ang sarili ko dahil, imbis na sa isip ko lang yun sinabi ay mukhang nabigkas ko ata ng malakas,
basi sa pagkunot bigla ng noo nito

"What?!" Tanong nito , at mukhang hindi niya ito naiintindihan, napahinga ako ng maayos buti na lang at hindi niya naririnig

At mukhang balik na naman sa busangot Ang mukha nito

"Wala ho sir" Sabi ko

Tinaasan lamang Niya ako ng kilay,

"Sit here now, I don't have all day here and I'm a busy person Ms. Sanchez" turan nito bago ibinalik ang tingin sa mga papelis na nasa harapan niya,

Dali-dali akong umupo sa upuan sa harap ng mesa nito, pag-upo ko ay saka ko lamang napansin kung gaano kaganda at kaayos ang opisina nito, itim at puti ang pinaka domenanting kulay sa opisina nito mapa-gamit man,

meron mang ibang kulay pero u-unti lamang ang makikita mo, pero sa kaliwang parte ng opisina nito ay may dalawang pinto ba magkaiba ang kulay, ang isa ay itim habang ang isa nama'y puti, siguro isa doon ang CR

Paglingon ko naman sa kabilang parte ng opisina nito ay may isa na Naman pintuan dito at itim ulit ang kulay,

di Naman siguro ganung napaghahalataan na ang paborito niyang kulay ay puti at itim no,

Saan namn kaya patungo tong pintuan na to,

Napabalik ako ng tingin sa taong kaharap ko ng marinig ko itong tumikhim,

"Are you sure you're applying for this position?" tumingin ito saglit sa akin pagkatanong nito at muling ibinalik ang tingin sa mga pagkaramiraming papel sa kanyang harapan

Umayos ako ng upo saka sumagot

"Yes sir, I really want this job" i state with a confident voice

Kahit alam ko sa loob loob ko na sobrang kabado na ako, gustong gusto ko na talagang magkatrabaho kaya nana pag bigyam naman ako ng Diyos dito

Nag angat siya ng tingin at umayos ng upo saka sumandal sa kanyang swevil chair at tinitigan ako nito sa mata, I feel a little bit uneasy and akward by his ferocious gaze, na para bang hinahalukay nito ang pagkatao ko

"So, Ms. Sanchez why should I hire you?" Tanong nito

Teka nga paano nito nalaman apelyedo ko?, Ah baka noong sinabi noong lola kanina, hmm siguro nga

"Sir because, I am really good at works like this, also I will give my best sir, and I am a competitive empl--.." hindi ko na natapos ang sasabihin ko ng pinutol niya ito,

"Bastusan Lang sir" pero seyempre sinabi ko lang yan sa aking isip, hindi naman ako tanga para sabihin yan no

"I've already heard that Ms. Sanchez, a lot of times that it's sickening me, give something I never heard before" Sabi nito habang nakatitig parin sa akin ng mariin

Ano bang dapat kung sabihin, napakagat na lamang ako ng labi dahil sa wala akong maisip na sagot, nakapagpadagdag pa ng pagka blanko ng utak ko yung mga paraan na pagtitig niya sa akin na para bang kakainin ako ng buhay

Ewan ko ba pero bigla na lamang lumabas sa bibig ko ang mga salitang ito

"I"ll die if you don't accept me sir,"nasabi ko na lang,

sinasabunutan ko na ang aking sarili sa aking isip dahil sa aking nasabi,  ewan ko ba bat ko nasabi yun, basta na lang lumabas ito sa aking bibig

halos hindi ako makatingin ng maayos sa kanya dahil sa hiya, pero sinubukan ko pa don't tignan siya sa mga mata dahil Sabi nila pag sa gantong interview dapat lagi Kang naka eye contact sa taong nag-i-interview sayo,

Pag angat ko ng aking mukha ay nakita akong side way smile sa kanya mga labi, kaya sinubukan kung kusutin ang aking mga mata dahil baka ako'y namamalikmata lamang,

kaya ng tinignan ko siya ulit ay mukha namang walang nagbago, sa mukha niya ganon pa din, masyado pa ding nakakapanindig balahibo Kung tumitig kaya baka nga namamalikmata lamang talaga ako,

yumuko na lamang akong muli dahil nakakakaba talaga yung mga titig niya, ngunit muli akong napaangat ng titig dahil sa sinabi nito

"You're Hired, be back here tomorrow at 7:30 am, and don't be late because I hate late people" pagkasabi nitong tanggap na ako ay bumalik na ito sa kanyang trabaho

Sorry short update lang nagawa ko I'll try my best next time

Vote

Like

"Mental health is not a joke"